semih kaya

yemişim sneijder'ini drogba'sını. yarın maçtan önce ısınmaları izlerken benim gözüm yine semih'in üzerinde olacak. bütün futbolcuları olumlu hareketlerinde alkışlarken semih'inkilerde "adamsın semih!" diye bağıracağım. semihin taç çizgisinde kayarak topa müdahale edip dışarı atması veya enteresan uçan kafaları beni sneijder'in 50 metrelik bi pasından veya drogba'nın kafa vuruşlarından daha çok heyecanlandıracak. ilk 11'i öğrendiğimde "burak nasıl olmaz, abi melo bu takımın bankosu, drogba yokmuş sıkıcı maç olur" demeyeceğim hiç ama semih yoksa "sikerim ya gitmesem mi maça? evde izlerim amk." diyeceğim. ha yine gideceğim o ayrı ama şeytan bi dürtecek. drogbalar gelecek sneijderler gidecek, musleralar gelecek eboueler gidecek ama bir jenerasyonda bir tane semih kaya çıkacak, o da şanslıysak. söylediklerim yanlış anlaşılmasın transferlerimizden çok memnunum, yabancı düşmanlığı falan yaptığım yok ama benim için bu takımın en özel insanı semih kayadır. bugünden 40 yıl sonra takımımızın başında yeni bir fatih terim olacaksa bu da semih olacaktır. drogba diyince benim aklımda mavi formalı canavar bir futbolcu geliyor ama semih kaya etiyle kemiğiyle kanıyla galatasaraydır. galatasaray ruhu semihin bedeninde cisimleşmiştir. değerini bilelim.