1
facebook'tan ve twitter'dan nefret eden, hiçbirinde hesabı olmayan, hala tek tük de olsa bulunabilen * benim gibi yazarlardır. itiraf ediyorum, ilk 2-3 sene facebook kullandım. sonra bir gün dedim ki kendi kendime: oğlum engin, sen kendi hayatını afişe etmekten hoşlanan bir adam değilsin. elalemin fotoğraflarına bakmak, paylaştıkları komik videolar, ne düşündükleri ile ilgili mesajları seni ilgilendiriyor mu? hayır, zerre sikimde bile değil. hesabımı kapattım ve o günden beri acayip huzurluyum. hiçbirşey bilmemek, görmemek beni daha mutlu yapıyormuş, bunu anladım. bu tercihimden dolayı bazı paylaşılan tribün fotoğraflarından, videolarından, galatasaray'la ilgili son dakika haberlerinden mahrum kalsam da bundan şikayetçi olduğum söylenemez. devir bilgi çağı, bilgi bir şekilde ışık hızıyla yayılıyor. video paylaşım siteleri, forumlar ve sözlükler bunun için var zaten.
