487
her galatasaray taraftarı takımını seviyor, her taraftarının kendi takımını sevdiği gibi. hatta bazıları işi ileri götürüyor ben galatasaray'a aşığım, onsuz yapamam diyor. görüldüğü gibi ortada somut bir şeye karşılıklı olma ihtimali olmayan bir sevgi bulunuyor. nkfvas ise bir nefret söylemi. insan oturup da düşünüyor sevgiden nefret beslenebilir mi diye? beslenemez, beslenmemesi gerekir sevgiden bir şey ortaya çıkacaksa o yine sevgidir en azından nefret olmamalı. çok çelişkili bir kavram. ve bunu ortaya atan insanların galatasaray'ı sevdiğini değil sadece fenerbahçe'den nefret ettiklerini düşünüyorum belki de benden bile çok sevebilirler galatasaray'ı ama seven birinin ilk işi yine sevmektir nefret etmek değil. bu durumda yani nkfvas durumunda nefret sevginin önüne geçiyor her durumda olduğu gibi buradan da aslında galatasaray'ı yeterince sevmedikleri çıkıyor. çünkü gerçekten bir şeyleri seven insan nefreti değil sevgiyi öne çıkarır. burada söylemek istediğim fenerbahçe'yi de sevin demek değil devam edin yine galatasaray'ı sevin ama galatasaray sevginizden bir nefret çıkarabiliyorsanız bu galatasaray'ı sevmediğiniz anlamına gelir ya da yeterince sevmediğiniz. çünkü içinizde daha bir boşluk var demektir ve içinizdeki o boşluğa, galatasaray sevgisinin yanındaki boşluğa fenerbahçe nefretini ekliyorsunuz. kalbinizde yan yana gelemeyecek bir şeyi değil iki şeyi birden getiriyorsunuz. üzgünüm.
