417
"muzafferiyetleri kazandıran ne ordunun kuvvet ye heybeti, ne de silâhların intizam ve mükemmeliyetidir. muzafferiyetleri sağlayan, kalp ve ruhun kuvvetidir."
böyle der johann fitche, yazıtlarıyla alman idealizmine yol gösterdiği dönemde.
iştirakçilerin ise gönülden bağlanmak için tek koşutudur, o kalp ve ruh kuvvetinin ortaya konduğunu görmek, güzel bir ideal uğruna, kaybetmeyi çoktan göze almış bir şekilde, ve fakat son ana kadar umudunu kaybettirmeden her bir ferdinin.
vickie, petra, sophie ve en tabii işıl alben ile, her türlü asimetrik savaşın döndüğü caferağa coğrafyasında, muazzam bir karakter koyan galatasaray kadın basketbol takımını, dün itibariyle tekrardan gördü sanki bu gözler, artık kırmızıya dair evimiz olan abdi ipekçi’de.
aradan geçen bir hayli uzun kabul edilebilecek zaman dilimi içerisinde farklı tecrübeler edindik her birimiz. ankara’ya giden de oldu, cumbaba niyetiyle, devlet demiryollarının güvenilmez trenleriyle, biber gazıyla hayat da ilk defa tanışanlar da, eurolig’in evimizde düzenlenen son sekizinde.
dönenler oldu elbet, gayet kabul edilebilir sebeplerle. karanlık yollardan geçtik çünkü şairin dediği gibi, zehir gibi sulardan içtik karşı yakada, kaç defa boynu bükük döndük, avrupa kıtasının başladığı coğrafyaya, elbette dönenler olacaktı, zor senelerdi.
yıllardır soruyorduk neden diye, neden göğsümüzü yırtacak noktaya getirmiyorsunuz bizi, peşinizden sessizce yürümek yerine, inatla ve ama gururla, hadi başkaldırın artık desturuyla,
dün bu takım cevap verdi bize, mağrur..
bundan sonra geri adım atmak yok, topyekün savaşa hazır olduğumuzu sezonlar evvel söylemiştik. galatasaray’ın türkiye’de bir marka haline getirdiği kadın basketbol ligini tekrar domine etmeye başlaması için, dünyanın en güzel tekelini tekrardan hissettirmesi için artık tüm şartlar hazır.
bizler sizi yakın tarihle yargılamayacağız asla, yeni bir beyaz sayfa zamanı, kalemi kağıdı veriyoruz eline, yeter ki bir mücadele çizin bize, çizin ki inatla, hırsla, yeri geldiğinde kendinizle kavga ederek, ısırarak dudaklarınızı, sadece “peşinizdeyiz” diyelim biz de, vakur bir şekilde, taa şampiyonluğa..
haydi işıl kaptan, artık yelkenler fora,
yeni öykülere, yeni umutlara,
bir çift söz de koça, sayın memnun'a
"çabalara değecek bir bağlılık, o komutanı mükemmel kılar"
çabamızın adı galatasaray,
galatasaray ulan !
böyle der johann fitche, yazıtlarıyla alman idealizmine yol gösterdiği dönemde.
iştirakçilerin ise gönülden bağlanmak için tek koşutudur, o kalp ve ruh kuvvetinin ortaya konduğunu görmek, güzel bir ideal uğruna, kaybetmeyi çoktan göze almış bir şekilde, ve fakat son ana kadar umudunu kaybettirmeden her bir ferdinin.
vickie, petra, sophie ve en tabii işıl alben ile, her türlü asimetrik savaşın döndüğü caferağa coğrafyasında, muazzam bir karakter koyan galatasaray kadın basketbol takımını, dün itibariyle tekrardan gördü sanki bu gözler, artık kırmızıya dair evimiz olan abdi ipekçi’de.
aradan geçen bir hayli uzun kabul edilebilecek zaman dilimi içerisinde farklı tecrübeler edindik her birimiz. ankara’ya giden de oldu, cumbaba niyetiyle, devlet demiryollarının güvenilmez trenleriyle, biber gazıyla hayat da ilk defa tanışanlar da, eurolig’in evimizde düzenlenen son sekizinde.
dönenler oldu elbet, gayet kabul edilebilir sebeplerle. karanlık yollardan geçtik çünkü şairin dediği gibi, zehir gibi sulardan içtik karşı yakada, kaç defa boynu bükük döndük, avrupa kıtasının başladığı coğrafyaya, elbette dönenler olacaktı, zor senelerdi.
yıllardır soruyorduk neden diye, neden göğsümüzü yırtacak noktaya getirmiyorsunuz bizi, peşinizden sessizce yürümek yerine, inatla ve ama gururla, hadi başkaldırın artık desturuyla,
dün bu takım cevap verdi bize, mağrur..
bundan sonra geri adım atmak yok, topyekün savaşa hazır olduğumuzu sezonlar evvel söylemiştik. galatasaray’ın türkiye’de bir marka haline getirdiği kadın basketbol ligini tekrar domine etmeye başlaması için, dünyanın en güzel tekelini tekrardan hissettirmesi için artık tüm şartlar hazır.
bizler sizi yakın tarihle yargılamayacağız asla, yeni bir beyaz sayfa zamanı, kalemi kağıdı veriyoruz eline, yeter ki bir mücadele çizin bize, çizin ki inatla, hırsla, yeri geldiğinde kendinizle kavga ederek, ısırarak dudaklarınızı, sadece “peşinizdeyiz” diyelim biz de, vakur bir şekilde, taa şampiyonluğa..
haydi işıl kaptan, artık yelkenler fora,
yeni öykülere, yeni umutlara,
bir çift söz de koça, sayın memnun'a
"çabalara değecek bir bağlılık, o komutanı mükemmel kılar"
çabamızın adı galatasaray,
galatasaray ulan !
