769
gsyandex.com arama motorunun her soruya cevap buldugunu söylüyor galatasaray yöneticileri. benim de aklıma bir soru takıldı ve yazdm metin oktay neden öldü . karsıma bazı sayfalar cıktı ve bende birisine tıkladım. iyi ki tıklamısım cünkü cok güzel bir yazı cıkıverdi, sizin de okumanızı tavsiye ederim.
---------------------------------------- alıntı ----------------------------------------------------------
metin oktay nasıl öldü
13 eylül 1991’de bir trafik kazasında yitirdik onu .eylül’dü hüzündü indimizde. bir yaprak düşüp bir yan bakışın içimizin bayraklarını yarıya indirdiği aydı. hazandı. telefonlarımız susmamıştı o gün; ‘metin oktay’ı bir trafik kazasında…’ gerisini duyamamıştık…
dudağımızın kenarına bir kan çizgisi gibi oturmuştu ölüm haberi. futbol sahasındaki ‘en güzel duruşların ustası’nı yitirmiştik. çiçek bar’daki anason duyarlığı gecenin gizine çekmeye başladığında etrafındakilere; “beni bana bırakın! i love you!” deyip ayrılırmış kral. o gece galatasaray adası’ndan ayrılırken öyle yapmamış. kimse görmeden çıkmış. otomobiline atlamış, basmış gaz pedalına.
boğaz köprüsü’nün üzerinde bariyerlere çarpmış. orada duruvermiş kalbi. bu kadar. oldu mu be usta? demişim
telefonun öbür ucunda. cemal süreya; “ensesiyle bile top alır. baldırıyla, oyluğuyla, hatta bademciğiyle!” diye yazmıştı ustanın ustalığını anlatmak için. böyle yürek burkan bir acıyı sevdalıları futbolu bıraktığında yaşamıştı. zamanın en iyi futbol dergisi fotospor kapağını metin’in futbolu bırakışına ayırmış içeriden yine onu geçiyordu başlıklarında; ‘futbolumuzun tavanındaki en güzel avize sönüyor!’ kristal gecelerimizin ışığıydı o…
sabah.com.tr
---------------------------------------- alıntı ----------------------------------------------------------
---------------------------------------- alıntı ----------------------------------------------------------
metin oktay nasıl öldü
13 eylül 1991’de bir trafik kazasında yitirdik onu .eylül’dü hüzündü indimizde. bir yaprak düşüp bir yan bakışın içimizin bayraklarını yarıya indirdiği aydı. hazandı. telefonlarımız susmamıştı o gün; ‘metin oktay’ı bir trafik kazasında…’ gerisini duyamamıştık…
dudağımızın kenarına bir kan çizgisi gibi oturmuştu ölüm haberi. futbol sahasındaki ‘en güzel duruşların ustası’nı yitirmiştik. çiçek bar’daki anason duyarlığı gecenin gizine çekmeye başladığında etrafındakilere; “beni bana bırakın! i love you!” deyip ayrılırmış kral. o gece galatasaray adası’ndan ayrılırken öyle yapmamış. kimse görmeden çıkmış. otomobiline atlamış, basmış gaz pedalına.
boğaz köprüsü’nün üzerinde bariyerlere çarpmış. orada duruvermiş kalbi. bu kadar. oldu mu be usta? demişim
telefonun öbür ucunda. cemal süreya; “ensesiyle bile top alır. baldırıyla, oyluğuyla, hatta bademciğiyle!” diye yazmıştı ustanın ustalığını anlatmak için. böyle yürek burkan bir acıyı sevdalıları futbolu bıraktığında yaşamıştı. zamanın en iyi futbol dergisi fotospor kapağını metin’in futbolu bırakışına ayırmış içeriden yine onu geçiyordu başlıklarında; ‘futbolumuzun tavanındaki en güzel avize sönüyor!’ kristal gecelerimizin ışığıydı o…
sabah.com.tr
---------------------------------------- alıntı ----------------------------------------------------------
