fifa 13

gelmis gecmis en guzel ve en gercekci fifa oyunu. oyunun bu seneki en buyuk gelisimi ikili mucadeleler ve ilk dokunus*. ikili mucadelelerde resmen topla rakip arasina vucudunu koyup rakibin topa gitmesini engelleyebiliyorsun. eski futbol oyunlarinda tee sol tac cizgisinin oradan en sag capraza melotipinde pas atardin, o topu alan futbolcu ne kadar kazma olursa olsun gogsuyle yada ayagiyla topu onune oyle bir alirdi ki messi kiskanirdi. simdi at bakalim oyle bir pasi selcuk sahin'e bak ne oluyor. o topa tam hakim olana kadar rakip yetisiyor. simdi bu neden guzel bir ozellik? cunku eskiden oyuncunun suratlisi makbuldu*. yani oyuncun 90 ustu hiz sahibi ise istedigi kadar kazma olsun, hic farketmez. at defansin arkasina topu her topa yetissin gol atsin. yada ne bileyim rakiple bire bir birak yanindan topla kosarak gecsin, kaleciyi de gecsin, topla kalenin icine yurusun. ote yandan oyuncun ne kadar teknik olursa olsun, eger 55 pace'i varsa hicbir boka yaramiyordu afedersin. yani gercek hayatta maestro tipindeki oyuncular (bkz: nuri sahin) (bkz: selcuk inan) oyunda yavas olduklari icin oynattigin zaman rakip onlara nefes aldirmiyordu. simdi ne oldu? nuri sahin'de pace 57 ki bence cok dogru boyle olmasi. sercan yildirim'in pace'i 88 (o da dogru). sabri sarioglu'nda pace 90 (o da dogru). eski oyunda olsa koy sabri'yi nuri'nin karsisina nefes aldirmasin. sagindan atip solundan gecsin. etrafinda tur atsin. nuri'de top kontrolu ve pas uzay ama o bir sekilde fifa 12'de sahaya yansimiyordu (iste bu dogru degildi). simdi fifa 13'te o fark sahaya yansiyor. orta sahada aynen gercek hayattaki gibi "ver nuri'ye rahat et" durumu soz konusu.

ayrica galatasaray'i da cok saglam ve oynamasi zevkli bir takim yapmislar. bugune kadar galatasaray haricinde hicbir takimla oynamadim. cunku gerek yok. burak yilmaz oyunda bile gol rekorlarina goz dikiyor, doyumsuz.

duzeltme: imla