• 2436
    babamın anısını hatırlatan sevdiceğüm.

    söyle ki, bizimki*gurbette henüz genç yaşlarında hastalanır. enfeksiyon geçirir. başta basittir ama doktorların birkaç yanlış tedavisinden ötürü uzun zaman hastahane'de kalmak zorunda kalır. e gençliğin verdiği bir delilik de var. uzun dönem hastahane bahçesine bile çıkamıyor. hep aynı oda, yanında yaşlı hastalar. o dönem oda'da radyodan başka da birşey yok. hastahane kokusu diye birşey var lan, çok şükür hastahane de yatmışlığım yok ama o koku her zaman etkiler beni. velhasıl kelam, yaklaşık 6 ay oda da kalır. kendisini yalnız hisseder.

    taburcu olacağı günü, kimseye haber vermez. biraz inatlık biraz küskünlük var. hastahane'ye yalnız geldim, yalnız giderim der. sonunda toparlanır, ayağa kalkar ve doktoruyla vedalaşır. konuyu bağlayacağım merak etmeyin :)
    dışarıya adım atar atmaz bayılır. bir anda temiz oksijen'e dayanamamıştır. 6 ay hastahane ortamında kaldığı, dışarıya adım atmadığı için bir anda vücudu dayanamaz ve bayılır. daha ilk adımında la. bizimkiyi kapıdan hemşireler toplar ve geri getirirler. ertesi gün arkadaşları gelir ve sonunda ayrılır hastahane'den.

    bu hikayede babam galatasaray'ı sembolize eder. hastahane şüper lig. temiz oksijen şampiyonlar ligi.
    galatasaray uzun bir dönem aradan, yaklaşık 6 sene sonra tekrar katıldı. 10 sene sonra ilk defa evinde şl maçı oynadı. atatürk olimpiyat stadını saymıyorum elbet. bu ortama yeniden alışması lazım, tekrar yürümeyi öğrenir gibi, tekrar oksijene alışması lazım gibi. alışırken bayıldığı sıralar olacaktır, yapacak birşey yok.

    ama sonunda nefes almasını yine öğrenecek.
App Store'dan indirin Google Play'den alın