54
maçı izlemesine izin çıkmayacağını bile bile her şampiyonlar ligi akşamı inatla televizyon başında beklemek. her odaya postalandığında "gün gelecek oturup sabaha kadar izliycem şampiyonlar ligi maçlarını, özetlerini, bilmemnesini" diye hırs yapmak. ama o günler gelince şampiyonlar liginde izleyecek bir galatasaray bulamamak. gecenin bir yarısı sokaktan gelen korna ve silah seslerinden ürkmemek, uyuyor bile olsa gülümseyerek karşılamaktır.
