doksanlı yılların galatasaraylı çocuğu olmak

• 1

  90'lı yıllar başkaydı. bu yıllarda çocuk olmak, hele galatasaraylı çocuk olmak bambaşkaydı.
  öyle ki bu tanju'dan hakan'a geçisi hatırlamak demekti. hatta prekazi'yi galatasaray'da oynarken seyredebilmekti 90'ların başında.
  uefa kupasına giden yolu adım adım, yıl yıl takip edebilmekti.
  
  not: işbu başlık 80'li yılların sonunda 90'ların başında çocuk olmak efsane konusunun galatasaray'a uyarlanmaya çalışılmışıdır.
• 2

  sırtına bayrak alıp, avrupa maçlarından sonra sokakları sarı kırmızı yapmaktır. 90'larda galatasaray'lı çocuk olmak ayrıcalıktır.
• 3

  benimde içinde bulunduğum şanslı jenerasyondur.
• 4

  show tv reklamli parcali forma sahibi olmaktir.
• 5

  maçlarda reklam arası verilmesi normal olduğundan pozisyonları kaçırmamız demekti.
  (bkz: 20 ekim 1993 manchester united galatasaray maci)
• 6

  ulubatli souness'in papazın çayırına diktiği dev bayrağı net bir şekilde hatırlayıp, ertesi gün okula yüzleri dökük bir şekilde teşrif eden fenerli arkadaşlarınızla hayatınızın testosteronunu geçmektir.
  
  edit: şekil-şemal.
• 7

  ne galatasaray store ne orjinal ürün. ne de mersin'den kalkıp maça gidebilmek. hayalini bile kuramazdım o zaman. sarı ve kırmızı birşeyler bulunca uzun süre saklardım onu. bir de hediye berem vardı o zamanki hepatu'dan. odamda en görünen yere koymuştum, en değerli hediyeydi benim için. o zamanlar gol atınca evin her odasına bağırarak girer çıkardım. bazı gündüz maçlarını okulda radyodan dinlerdim. sıralara ve tahtaya en çok gs 1905 yazardım. şartlar çok değişse de aynı kalan birçok şey de var tabi. heyecanım, arma aşkım, inancım, en önemlisi de galatasaraylı olmanın verdiği gurur...
• 8

  cim bom'un ne demek olduğunu daha yeni öğrenmektir.
• 9

  okulda toka takacaksak eğer bu toka siyah olmalı idi. benim ise sarı kırmızı tokalarım vardı, matematik hocam her derste gelir çıkarırdı saçımdan, ben de diğer hafta yenisini alırdım pazardan.
• 10

  2000'li yılların galatasaraylı abisi ya da ablası olmaktır .
• 11

  fenerli babamla her hafta kavga ederdim.
• 12

  "vee goool vee goool vee goool" dür, "ağlamak istiyorum"dur...
  diğer takımların neden bir araba gol yiyip avrupadan elendiğini anlamamaktır en başlarda.
  prekazidir, simovictir, tütünekerdir...
  okulda hep başı dik gezmektir. nerde şimdiki internet,menejerlik oyunları ? ite kaka bilinen 3-4 tane dev takımdan birini elemektir, "şmaykıl varmış kantona varmış" hepsinin bi yere kadar olduğunu öğrenmektir dimağın öğrenmeye en açık olduğu zamanda,
  ariftir,erdemdir,kubilaydır ve de türk-yılmazdır ne de olsa...
  
• 13

  kahvenın dısından bugulu camların ardından 4-3 luk fb yenılgisi sonrası aglayarak eve gıtmektır.
  ama o aglamanın karsılıgında avrupada bir yarı final ve iki kupayı müzede görmektir.
  netekim finalde spiker levent abimiz ağlamak istiyorum diye bağırdıgında o günleri gülerek hatırlamaktır.
• 14

  20 ekim 1993 manchester united galatasaray macinin hafızalara kazınması ve mahsun kırmızıgül den alem buysa kral cimbom şarkısını ezbere bilmektir.
• 15

  her şampiyonlar ligi maçı öncesinde kara melek işkencesine maruz kalmayı, oyuncularına ve star tv bolca küfür etmeyi de içerir.
• 16

  özellikle biraz büyüdükten, galatasaray maçlarını daha dikkatle izlemeye başladıktan sonraki zamanlarda maçlardan önce acaba yener miyiz, yenilir miyiz diye düşünmekten çok acaba kaç atarız, kaç farklı yeneriz diye düşünmektir.
  
  (bkz: kazanmaya alışmak)
  (bkz: kazanan takımın taraftarı olmak)
• 17

  (bkz: vakıfbank)
  (bkz: marshall)
  (bkz: bank express)
• 18

  benim gibi yetmişlerde çocuk olmayarak , çektiğimiz acıları çekmemiş, çocukluğu şampiyonluk görmeden geçmemiş şanslı çocuklar.
• 19

  tam tersi de vardır. 70'lerin ortası ile 80'li yılların ortası arasında çocuk olmaktır o da.
  rakip taraftarın "15 yaşına geldi o gün doğan bebekler" diye dalga geçtikleri tezahüratta bahsedilen 15 yaşında gelmiş kişi tanımına uymak adamı kahreder. ulan bendemi var bir uğursuzluk diye düşündürür.
  heee sonra acısını çıkardık o ayrı
• 20

  mahsun kırmızıgül'ün ''alem buysa kral cimbom'' adlı parçasını şampiyonlar ligi maç sonralarında dinleyen çocuklar olmak demektir.
• 21

  çocuk olmak ve galatasaraylı olmak gibi iki muhteşem duygunun kesişim kümesidir.
• 22

  18 mart 1992 galatasaray werder bremen maci'nda isyan etmiş çocuklardık, bu maçtaki uğursuzluğun çok değil bir sene sonra kırılacağını ve aslında avrupa'da artık yükselişe geçeceğimizi bilmeden.
  biraz daha büyük ve şanslı olanlarımız prekazi'nin monaco'ya attığı muhteşem golü hatırlıyordu.
  1996-2000 arasında başka bir güzeldi 90'lar, koskoca lise çağı etrafınızda başka takımları destekleyenler size tek kelime edemeden geçmişti çünkü.
  
• 23

  türkiyenin en şanslı çocuklarıdır bana göre.
  keza muhteşem bir takımın yükselişini ve zirveyi görmüşlerdir. bir de bunun tam zıttı vardır ki düşünmek bile istemiyorum. *
  
  (bkz: doksanli yillarin fenerbahçeli çocuğu olmak)
• 24

  (bkz: ali şen başkan fenerbahçe perişan)
  (bkz: fener fener dünyayı yener cimboma gelince fıs diye söner)
  gibi kendi çapımızda sloganlarla arkadaşlarımıza kafa tuttuğumuz senelerdi. hatta bir efsane vardır;
  seni bi ayı kovalasa sarayamı kaçarsın bahçeyemi kaçarsın yoksa taşamı çıkarsın gibi...
  saray cevabı galatasaray
  bahçe cevabı fenerbahçe
  taş cevabı ise beşiktaş ı verirdi bizlere.
• 25

  dağ gibi dağ gibi dağ gibi dağ,
  taş gibi taş gibi taş gibi taş,
  dağ gibi taş gibi,
  kol gibi baş gibi,
  en büyük kim?
  cimbom!
  şampiyon kim?
  cimbom!
  
  tezahuratını okulda, sokakta, evde, kısacası akılda gelebilecek heryerde söylemektir. bir de...
  
  (bkz: 1 2 3 4 cimbom şampiyon)