6
benim başıma gelmiştir. kara harp okulunda 3. sınıfta okurken 24 ekim 2010 galatasaray fenerbahçe maçında sabahtan itibaren televizyonun önündeki koltuklardan birine oturmuş yazısız kuallar gereği o koltuğu kendim için tutmuştum. hiyerarşi gereği en öne 4. sınıflar otururdu bunu bildiğimden ön sıraların biraz arkasına oturdum.
maç öncesi 4. sınıfın biri yanıma gelip: " 3. sınıf siktir git arkaya otur" dedi. biraz kargaşadan sonra elim kolum dilim bağlı bi şekilde kalktım yerimden. benden alt sınıfları yerinden kaldırmak gibi birşey yapamazdım. çünkü galatasaraylılığımla tanınırdım. demelerini istemezdim "cimbomlu abi beni yerimden kaldırdı, nasıl adam bu ya!" diye.
gün geldi devran döndü,
7 aralık 2011 galatasaray fenerbahçe derbisine giderken kafam çakır bir şekilde metroda bağırıp çağırıyoruz arkadaşlarla. bir baktım karşımda duruyor. o da maça gidiyor. truva misali. arkadaşlara dedim " bu şerefsiz oğlu şerefsiz fenerbahçeli" diye. bunu duyan herkes dik dik bakmaya başladı ama kimse onun kadar alçalmadı. kimse üzerine yürümedi. bize yakışan buydu zaten. ben suratına baktım. "dövsem rahatlar mıyım acaba? değer mi buna yumruklarım?" dedim. sonra boşver cagaman caga maça geldin keyfin kaçmasın dedim. ama o altına inceden inceden sıçtı. kafasını önüne eğdi metro boyunca. sesini çıkaramadı.
maç öncesi 4. sınıfın biri yanıma gelip: " 3. sınıf siktir git arkaya otur" dedi. biraz kargaşadan sonra elim kolum dilim bağlı bi şekilde kalktım yerimden. benden alt sınıfları yerinden kaldırmak gibi birşey yapamazdım. çünkü galatasaraylılığımla tanınırdım. demelerini istemezdim "cimbomlu abi beni yerimden kaldırdı, nasıl adam bu ya!" diye.
gün geldi devran döndü,
7 aralık 2011 galatasaray fenerbahçe derbisine giderken kafam çakır bir şekilde metroda bağırıp çağırıyoruz arkadaşlarla. bir baktım karşımda duruyor. o da maça gidiyor. truva misali. arkadaşlara dedim " bu şerefsiz oğlu şerefsiz fenerbahçeli" diye. bunu duyan herkes dik dik bakmaya başladı ama kimse onun kadar alçalmadı. kimse üzerine yürümedi. bize yakışan buydu zaten. ben suratına baktım. "dövsem rahatlar mıyım acaba? değer mi buna yumruklarım?" dedim. sonra boşver cagaman caga maça geldin keyfin kaçmasın dedim. ama o altına inceden inceden sıçtı. kafasını önüne eğdi metro boyunca. sesini çıkaramadı.
