612
asiri derecede sinirlerim ve moralim bozuk sözluk. bu muzik islerinde insanlar hep birbirlerinin kuyusunu kaziyor ve arkadan konusuyor. elimden geldigince durust olmaya ve kimsenin kalbini kirmamaya calisiyorum. isimde gucumde, kendi kariyerimin pesindeyim. ama insanlardaki bu para hirsi, egolari dostlugun ve arkadasligin önune geciyor.
kalbim o kadar kirik ki ne melo'yu ne de galatasaray'i dusunecek durumda degilim. ekmegimle sebepsiz yere oynamaya calisan insanlar var ve elimden hicbir sey gelmiyor. isyan etsem ne fayda... insanlar neden bu kadar paraci ve hirsli olmak zorunda? neden ortak bir amac icin mucadele etmek varken birbirlerinin kazancina comak sokuyor bu dost bildiklerimiz? bu rekabet...bu cirkinlik... bu kimseye faydasi olmayan "hep bana hep bana" tavirlari neden be sevgili sözluk?
biz turkler, ulkesini temsil etmeye calisan ve bu ugurda gecesini gunduzune katan insanlara neden hic destek olmuyoruz? hangi alanda olursa olsun temsilcilere destek verip, onlarin basarilariyla gurur duymak varken, bir turku dunyaya "turkler de becerir" imajiyla sunmak varken hep vurdumduymaz davraniyoruz. seoul'e gittigimde, meksika'ya, belcika'ya malta'ya, tokyo'ya gittigimde sirf benim muzigimi sevdigi icin dans pistinde turk bayragi acan yabancilar kadar olamiyoruz. ayni dili konusmamiza ragmen, sirf basarili diye köstek oluyoruz.
bir plak cikardigimda, elin bulgari, almani, italyani satin alirken, biz 2 dolarimiza kiyip digitalini bile download etmiyoruz. cok kirginim be sözluk. öyle ki muzik kariyerime son vermeyi bile dusunuyorum... :(
kalbim o kadar kirik ki ne melo'yu ne de galatasaray'i dusunecek durumda degilim. ekmegimle sebepsiz yere oynamaya calisan insanlar var ve elimden hicbir sey gelmiyor. isyan etsem ne fayda... insanlar neden bu kadar paraci ve hirsli olmak zorunda? neden ortak bir amac icin mucadele etmek varken birbirlerinin kazancina comak sokuyor bu dost bildiklerimiz? bu rekabet...bu cirkinlik... bu kimseye faydasi olmayan "hep bana hep bana" tavirlari neden be sevgili sözluk?
biz turkler, ulkesini temsil etmeye calisan ve bu ugurda gecesini gunduzune katan insanlara neden hic destek olmuyoruz? hangi alanda olursa olsun temsilcilere destek verip, onlarin basarilariyla gurur duymak varken, bir turku dunyaya "turkler de becerir" imajiyla sunmak varken hep vurdumduymaz davraniyoruz. seoul'e gittigimde, meksika'ya, belcika'ya malta'ya, tokyo'ya gittigimde sirf benim muzigimi sevdigi icin dans pistinde turk bayragi acan yabancilar kadar olamiyoruz. ayni dili konusmamiza ragmen, sirf basarili diye köstek oluyoruz.
bir plak cikardigimda, elin bulgari, almani, italyani satin alirken, biz 2 dolarimiza kiyip digitalini bile download etmiyoruz. cok kirginim be sözluk. öyle ki muzik kariyerime son vermeyi bile dusunuyorum... :(
