ya o degil de, hayat harbiden ne garip be kardesim! ulan emre bazen harbiden daha bir baska turlu kiziyorum sana. ulan harbiden seviyorduk lan seni. genc yetenegimiz olarak cikmistin. yurekten oynuyordun. seni tribune cagirirken senin sevindigin kadar bizim de gozlerimizin ici parliyordu. mac oncesi yumruk sovda hep once sol sonra sag sonra iki yumrugunu sallardin, bugun gibi aklimda hala o
yeni acik gunlerim. birak simdi cocuklugumda fenerliydim falan ayaklarini. cocuklugunda neysen neydin ama sen galatasarayli genc emre olmustun. ulan bizden biriydin lan!
gheorghe hagi'nin ciragi, orta sahanin
okan emre suat uclusundeydin. senin guzel futbolun yuzunden
tugay kerimoglu'na burun kivirmaya baslamistik.
avrupaya gittin gururlandik. bedavaya gitmis olman falan gicik vermisti ama yine de evladimizdin iste kizsak da sovsek de bizim emreydin. elimizde buyumustun. ilk macina ciktiginda beraber heyecanlanmistik ve ilk golunu attiginda diger butun gollerden daha fazla sevinmistik. gozlerimiz doluyordu lan sen iyi oynadikca. ulan deger mi be! 1-2 milyon dollar eksilecek servetinden diye deger mi amk!? fener’e 4-4’luk kupa macinda sapladiginda nasil da cildirircasina sevinmistin kadikoyde. ben de tribundeydim, bize kosmustun hemen. o halini canli gordum senin. kimse kalbindeki takima gol atti diye kendinden gecmez o kadar. sen galatasarayliydin. fenerliler sana orospu cocugu diye butun bir stad bagirirken, biz senin arkani kollamak ugruna girtlagimiz patlayincaya kadar bagirip susturuyorduk. sana katil diye bagirdiklarinda ve medya senin icin katil diye manset attiginda butun herkesi karsimiza aliyor ve yine sana arka cikiyorduk.
iste butun bunlardan ve daha nicelerinden dolayi o cubukluyu ustunde gordugumde ya da gordugumuzde de diyebilirim rahatlikla, evet zor yutkunduk amk. hayati sorgulattin lan bize genc yasimizda. bu dunya ne kahpe bir yermis ulan dedik bir birimize bakip. o saf duygularimizin icine sictin emre. bir cogumuza bu hayattaki ilk aldatilmis duygusunu sen tattirdin. sonra makul aciklamalarla gonlumuzu almak yerine iyice cirkinlestin.
galatasaray yerine “o takim” falan gibi sacmaladin. simdi yasin kemale erdi ya da baska planlarin var diye yine galatasarayli emre oldugun zamanlardan dem vuruyorsun ya, kabuk baglamis kapanmis bir yarayi yine kasiyorsun amk. birak o donemde icimize oturmus tasla kalalim. senden nasil nefret ettim bilinmez ama parcali gunlerinden bir fotograf gorunce de yuzumde istemsiz bir tebessum olusuyor hala yalan degil. benim icin oyle iki farkli insan ki turkiyeden giden emreyle donen emre, bu karmasik duygulari bire bir tanidigim insanlar icin bile hissetmedim desem yeri var.
velhasili, biz bir anda kotu insanlar olup sana kin beslemedik.
sergen yalcin,
emre asik, hatta
colin kazim gibi adamlar bile kabul gordu ya da tepki almadi yeni ve eski takimlarindan ama sen yaptigin yanlis tercihi bir de cok yanlis bir karaktere burunerek sivadin. yani demem o ki, seni ne kadar az gorsem, ne kadar az duysam o kadar iyi amk ve emin ol fenerliler icin galatasaray komplekslerini tatmin edecekleri bir masturbasyondan ote bisey degildin ve hic olmayacaksin. simdi bir kac milyon dollar ile kar mi ettin zarar mi ettin sen dusun!