geride bıraktığımız 12 aylık nispeten kısa sayılabilecek bir süre içerisinde önümüze tam 4 kez taş koymuş ve bizden 1 kupa kazanmış takımdır.
(bkz:
18 nisan 2018 galatasaray akhisarspor maçı)
türkiye kupası 2017-2018 sezonu yarı final rövanş maçı. ilk maçı deplasmanda 2-1 kazanmamıza rağmen bu maçı evimizde 2-0 kaybettik ve finalist akhisar oldu. daha sonra fenerbahçe'yi yenip kupayı da aldılar ve süper kupa finalinde rakibimiz oldular.
(bkz:
5 ağustos 2018 galatasaray akhisarspor maçı)
süper kupa finali. seri penaltı atışları sonucu 5-6 kaybettik ve kupanın sahibi akhisar oldu.
(bkz:
23 eylül 2018 akhisarspor galatasaray maçı)
2018-2019 sezonu 6. hafta maçı. 3-0 kaybettik. 0-0 iken rodrigues penaltı kaçırdı. bizim için tam bir yıkım oldu.
(bkz:
24 şubat 2019 galatasaray akhisarspor maçı)
2018-2019 sezonu 23. hafta maçı. son sıradaki rakibimizi stresli maçta mitroğlu'nun 90+4'te attığı golle 1-0 yenebildik.
allah mısınız ulan?!?
arkadaşlar sizi bilemem ama ben bu heriflere acayip bileniyorum öyle böyle değil vallahi. nedir abi bu kadar kısa sürede bizi, fener'i üst üste koyup yenmeler, kupa üstüne kupa almalar, şampiyonluk yarışında olmadık maçlarda bize travmalar yaşatmalar... 12 ayda cillop gibi bir rakibimiz oldu resmen. şimdi bu adamlara karşı
15 mayıs 2019 galatasaray akhisarspor maçında türkiye kupası finali oynayacağız ve kazanırsak da büyük ihtimalle yine süper kupa finalinde kendileriyle karşılaşacağız. yeni bir ezeli rekabet mi doğuyor?!?
benim ciğerim soğumadı arkadaş, seleznyov'un attığı gıcık gıcık golleri de hala unutabilmiş değilim. küme düşmüş ve moral olarak bitmiş rakibimizi tabir-i caizse tokat manyağı yapalım istiyorum. bu kadar zor durumdaki bir takıma kupayı verirsek o moral bozukluğuyla lig de gider. sonra küme düşmüş ve kadroları iyice dağılmış hallerinin bir de süper kupa finalinde silindir gibi üzerinden geçsek belki o zaman unuturum şu 12 aylık akhisar travmalarını...