1
bir mottodur.
futbolu ilk olarak taktik, teknik mevzusu dışındaki diğer tüm dinamikleriyle seven romantik futbolseverler(u: sözlükte çok sevilmiyorlar :() olarak kulüplere, bir çok özelliklerine göre sempati duyuyor ya da antipatik buluyoruz. burada tarih, efsane futbolcular, renkler gibi olgular rol oynuyorlar.
psikologlar adlarımızın karakterimiz üzerinde etkili olduğunu söylerler. giydiğimiz şeyler bizi yansıtır. kulüp renkleri de kulüpleri yansıtmakta.
yüzyıllardır kırmızı; aşkın, tutkunun, şarabın, kanın rengidir, yani yaşamın. biz ise esasen kırmızının vişneye çalan koyuca tatlı bir haline vurgunuz. ancak her şartta, kırmızın her tonu lanet bir maviden daha iyidir.
derbi derbi gidelim...
ac milan - fc internazionale:
bir tarafta yıllarca mücadele etmiş curva sud ve kırmızı, diğer tarafta aşırı ırkçı curva nord ve mavi... maviye karşı kırmızının yanındayız.
man utd - man city
bir tarafta ` harika düşler tiyatrosu, efsane geçmişi ve kırmızısı... diğer tarafta arap sermayesiyle ortaya çıkmış bir kulüp, sahte taraftarı ve mavisi... maviye karşı kırmızının yanındayız. *
as roma- ss lazio
bir tarafta totti, batistuta ve mücadele kırmızısı... diğer tarafta ırkçı inter taraftarının kankası, di canio ve mide bulandırıcı açık mavisi... yoruma gerek yok, maviye karşı kırmızının yanındayız.
liverpool fc - everton fc
bir tarafta the kop, 2005 şampiyonlar ligi finali, #ynwa, carlsberg, harry kewell, milan baroş, albert riera... diğer tarafa gerek yok bence artık... maviye karşı kırmızının yanındayız.
arsenal fc- chelsea fc
bir tarafta efsane fifa 2005, highbury, henry ve kavuşamadığımız leylamız robert pires, diğer tarafta john terry haydutunun kaptanlık yaptığı, rus milyarderinin mavi takımı.tabiki maviye karşı kırmızının yanındayız.
bu örnekler uzar gider ama sahada kırmızı ekip ve mavi ekip var ise, her zaman kırmızı tarafında olanları maviye karşı kırmızı mottosu etrafında toplanmaya çağırıyorum.
--- alıntı ---
reds of the world, unite!
--- alıntı ---
futbolu ilk olarak taktik, teknik mevzusu dışındaki diğer tüm dinamikleriyle seven romantik futbolseverler(u: sözlükte çok sevilmiyorlar :() olarak kulüplere, bir çok özelliklerine göre sempati duyuyor ya da antipatik buluyoruz. burada tarih, efsane futbolcular, renkler gibi olgular rol oynuyorlar.
psikologlar adlarımızın karakterimiz üzerinde etkili olduğunu söylerler. giydiğimiz şeyler bizi yansıtır. kulüp renkleri de kulüpleri yansıtmakta.
yüzyıllardır kırmızı; aşkın, tutkunun, şarabın, kanın rengidir, yani yaşamın. biz ise esasen kırmızının vişneye çalan koyuca tatlı bir haline vurgunuz. ancak her şartta, kırmızın her tonu lanet bir maviden daha iyidir.
derbi derbi gidelim...
ac milan - fc internazionale:
bir tarafta yıllarca mücadele etmiş curva sud ve kırmızı, diğer tarafta aşırı ırkçı curva nord ve mavi... maviye karşı kırmızının yanındayız.
man utd - man city
bir tarafta ` harika düşler tiyatrosu, efsane geçmişi ve kırmızısı... diğer tarafta arap sermayesiyle ortaya çıkmış bir kulüp, sahte taraftarı ve mavisi... maviye karşı kırmızının yanındayız. *
as roma- ss lazio
bir tarafta totti, batistuta ve mücadele kırmızısı... diğer tarafta ırkçı inter taraftarının kankası, di canio ve mide bulandırıcı açık mavisi... yoruma gerek yok, maviye karşı kırmızının yanındayız.
liverpool fc - everton fc
bir tarafta the kop, 2005 şampiyonlar ligi finali, #ynwa, carlsberg, harry kewell, milan baroş, albert riera... diğer tarafa gerek yok bence artık... maviye karşı kırmızının yanındayız.
arsenal fc- chelsea fc
bir tarafta efsane fifa 2005, highbury, henry ve kavuşamadığımız leylamız robert pires, diğer tarafta john terry haydutunun kaptanlık yaptığı, rus milyarderinin mavi takımı.tabiki maviye karşı kırmızının yanındayız.
bu örnekler uzar gider ama sahada kırmızı ekip ve mavi ekip var ise, her zaman kırmızı tarafında olanları maviye karşı kırmızı mottosu etrafında toplanmaya çağırıyorum.
--- alıntı ---
reds of the world, unite!
--- alıntı ---
