2669
yaklaşık 2-3 aydır her allahın günü, teknik direktör olarak ilan edildiği arkadan çocukluk aşkımsın bestesinin çaldığı, "abdurrahim abi acımı dindirecek bir teklif yaptı" diye gözlerinin dolduğu videoyu izliyorum. her gün. her maç öncesi, sonrası. yanlış kararlar aldığında, geç veya bize göre hatalı değişiklikler yaptığı her an. olur da ona öfkelenirim diye açıp açıp izliyorum.
futbolu fatih terim ile sevmeye başladığımı, kendisini babamdan çok sevdiğimi, her gidişinde ağladığımı bilenler çoktur. onun varlığını, onun gücünü arkamızda koca bir dağ gibi hissettim hep. koşulsuz şartsız sevgiydi benimki. eleştirmek ne haddime derdim. az çok tahmin edersiniz bir bayana futbolu sevdiren , galatasarayı sevdiren kişinin önemini.
gidişinden, daha doğrusu son gidişinden, ya da gönderilişinden adı herneyse sonrasında tek tepkim biz seni çok severdik ahımız var oldu. kırıldım, kızdım ama sevgim azalmadı.
senden başka kimseye hocam demedim . diyemez gibiydim. saygı duyarım ama sevemem derdim hep.
sonra hamza hocam geldi. o bahsettiğim videosunu gözlerim dolarak izledim. sonrasında her gün izlemeye karar verdim. eleştirme duygu dedim , şans ver. sevebilmek için şans ver. çünkü sevmeden olmuyordu. bi baba sevgisine ihtiyaç duyan kimsesiz çocuk gibi hissediyordum.
hocama bak be nasıl da seviniyor denmeden galibiyetin tadı eksik kalıyordu. biz bir aileydik. babasız ev çok zordu. güçsüz hissettiriyordu hep.
dedim kendime şans ver. sorgulama. bak bu adam başka. hem fatih hocamın da hoşuna gider.
ve her gün yeniden izledim o videoyu. o babasını kaybetmişti. bizim de babamiz yoktu. dedim acımız bir eksikliğimiz çok. sabret sorgulama.
ne şampiyonluk ne yıldız ne kupa . bizim kazandığımız baba oldu. bizimle gülecek bizimle ağlayacak baba. yeni çocuğu olmuş deneyimsiz ama sevgi dolu baba.
birlikte büyürüz hocam. sen bize ilaç biz sana yara.
şampiyonluğun gelmesi değil senin kalacak olman bize yeter hocam. sen kal. alınacak çok kupa var. cimbom onları alır ama seninle alsın hocam. cimbom güler ama seninle gülsün hocam. allah senden razi olsun hocam. binlerce kez şükürler olsun.
futbolu fatih terim ile sevmeye başladığımı, kendisini babamdan çok sevdiğimi, her gidişinde ağladığımı bilenler çoktur. onun varlığını, onun gücünü arkamızda koca bir dağ gibi hissettim hep. koşulsuz şartsız sevgiydi benimki. eleştirmek ne haddime derdim. az çok tahmin edersiniz bir bayana futbolu sevdiren , galatasarayı sevdiren kişinin önemini.
gidişinden, daha doğrusu son gidişinden, ya da gönderilişinden adı herneyse sonrasında tek tepkim biz seni çok severdik ahımız var oldu. kırıldım, kızdım ama sevgim azalmadı.
senden başka kimseye hocam demedim . diyemez gibiydim. saygı duyarım ama sevemem derdim hep.
sonra hamza hocam geldi. o bahsettiğim videosunu gözlerim dolarak izledim. sonrasında her gün izlemeye karar verdim. eleştirme duygu dedim , şans ver. sevebilmek için şans ver. çünkü sevmeden olmuyordu. bi baba sevgisine ihtiyaç duyan kimsesiz çocuk gibi hissediyordum.
hocama bak be nasıl da seviniyor denmeden galibiyetin tadı eksik kalıyordu. biz bir aileydik. babasız ev çok zordu. güçsüz hissettiriyordu hep.
dedim kendime şans ver. sorgulama. bak bu adam başka. hem fatih hocamın da hoşuna gider.
ve her gün yeniden izledim o videoyu. o babasını kaybetmişti. bizim de babamiz yoktu. dedim acımız bir eksikliğimiz çok. sabret sorgulama.
ne şampiyonluk ne yıldız ne kupa . bizim kazandığımız baba oldu. bizimle gülecek bizimle ağlayacak baba. yeni çocuğu olmuş deneyimsiz ama sevgi dolu baba.
birlikte büyürüz hocam. sen bize ilaç biz sana yara.
şampiyonluğun gelmesi değil senin kalacak olman bize yeter hocam. sen kal. alınacak çok kupa var. cimbom onları alır ama seninle alsın hocam. cimbom güler ama seninle gülsün hocam. allah senden razi olsun hocam. binlerce kez şükürler olsun.
