garip, keyifsiz , sessiz bir akşam. taraftar tribünde 35 bin varsa şükrederim, hava ılıktan biraz daha soguk. maç başlıyor ama başlamasa da olur, galibiyet çok da önemli değil. dakika 30 olmustur heralde diyorum 10 olmuş skorboard'a bakyorum. çok geçmeden yasin'e yapılan faul verilmiyor sonunda yiyoruz golü. ilk yarının bitimine dogru 13 numara kırmızı kart görüyor , tamam diyorum işte şimdi geri dönüyoruz.biraz rahatlıyoruz derken devre bitimine yakın birden bire top defans arkasına geliyor, muslera öne çıkmıs . olcan topa vuruyor ama bana sorsanız o top havada 5 dakika falan kaldı. olamaz diyorum tam da maçı cevirmemiz lazımken, tam da puan kaybetmemizi bekleyenler ovuşan ellerini indirirken olmaz. olmaz ama oluyor işte. aynı şeyler bu hissettiklerim, 2013 yılındaki orduspor maçında yedigimiz ilk gol gibi, top havada asılıyor kalıyor sonra kalemize giriyor. skor 0-2 . devre bitiyor oyuncular içeri girerken büyük protestolar var. takıma , yönetime, tudor'a.
ben bizim kadar iyi gittiği halde karışan baska bir taraftar grubu bilmiyorum. yıllarca zararını gördük ama bugun değil, inanın bana değil. devre arasında tamamen umutsuz olan taraftar güney tribünü üst tarafta tekrardan haraketleniyor. kavga çıkıyor çünkü. tam da oyuncular ikinci yarıya çıkmaya başlarken. kavga çıkınca herkes oraya kitlendi haliyle, ıslıklar mı dersiniz yuhlamalar mı. kavganın nedeni tahmin ediyoruz ki yönetim istifa diye bagıran gruba ultraslan'dakilerin tepkisi.
yıllardır galatasaray maçlarına giderim 2005 yılından beri, alparslan abinin ölümüne kadarki süreçte sorun yok, ancak özellikle yeni stadyuma taşındıktan sonra bizim taraftarımızın ultraslana inanılmaz bir tepkisi var bunu tribünde de görüyorsunuz, hissediyorsunuz. hoca son gittiginde ultraslandaki bu grup tribünde biz imparator fatih terim diye bagırınca ıslıklayan grup. sorsan en çok onlar seviyor numarası yaparlar. adnan polat döneminde sene 2010 biz tribünde istifa derken bunu diyenlere tokmak fırlatan grup.
bunu neden anlattım şimdi ? bugunkü maçta o tüm ilk yarı boyunca susan taraftarın haraketlenmesi ve isyana kalkması böyle oldu çünkü. bu malum kavga bugun tribünde cıkınca tüm stadyum '' satılmıs taraftar istemiyoruz '' diye bagırmaya basladı. tüm yılların içine attığı şeyler, o başına tokmak atılan, bu trübünde dövülen adamlardı bunu başlatan. bir iki kişinin değil tüm stadyumun sesi oldu. 35 bin kişinin 30 bini stadyumu inleterek bagırdı.
çığlıkburdan sonra ele aldı işte o gerçek taraftar sazı eline, oyuncular sahaya bir çıktı, herkes ayakta, hele ilk gol geldikten sonra stadyumu görmeyin. bilmiyorum ekrandan ne kadarı duyuldu , iyiydik be abi, çok iyiydik. 2. golden sonra kendimi 415. bloktan en üstünden en altta gördüm. az kalsın sahaya atlıyordum sonradan hatırladım. isyan ettik.
isyanburdan sonrasını herkes biliyor zaten. galatasaray bir oynamaya başladı mı durdurmak zordur, hele kendi evinde. en son 2-0 dan 3-2 yaptıgımız bir mersin maçından sonra mersinli futbolcular '' galatasaray bizi sahada döverek kazandı '' diye bir açıklama yapmıslardı. aynen öyle işte. tribünler inanırsa maç gelir, oyuncular da inanır. bizde düzen böyle malesef. allah yardımcımız olsun bu sene işimiz zor. hakemler evimizde bile elimizi ayagımızı kitliyor. yarısta olan cok takım var. herşeye ragmen yine lideriz. sahip çıkın bu takıma, bırakın istifa falan filan, kimse istifa etmeyecek mayısa kadar. sahip çıkın lan galatasaray'a
