biricik hocamın
* 8 de kapanır 18 de buyurduğu sezondan kalma derbi. en son 9. hafta (ekim ayı) liderken bu maçı kazanıp 31. haftada averajla da olsa nihayet tekrar liderlik koltuğuna oturmuştuk. o koltuğu da bir daha bırakmayıp çok anlamlı bir şampiyonluk kazandık.
benim bu maçı yine de buruk hatırlamamın sebebi var. uzun süredir hasta yatan yakın akrabam vardı, işten sonra hemen hemen her boş dakikam hastanede geçiyordu. kimse dillendirmese de ölümünün artık çok yakın olduğu aşikardı. kafamı dağıtmak adına derbiyi izlemeye gittim, aklımın bir köşesi tabii ki hastanede kaldı. maçlarımızda bana telefonla ulaşamazsınız, maçın sonlarına doğru gelsen iyi olur diye mesaj gelmiş. maç bitince hemen hastaneye döndüm, yangın yeriydi, dakikalarla ölüm anını kaçırmışım. bir yandan o günlerin şartlarına göre maçı o kadar uzatan hakeme söyleniyorum, bir yandan kendi fanatikliğime kızıyorum, bir yandan da ölüm anını görseydin ne olacaktı oğlum diyorum.
bu arada maçın ertesi günü ramazan ayı başlamıştı, ek bilgi olarak öylesine dursun.
