nişanımın gerçekleştiği gün oynanan futbol müsabakası.
olaylar şöyle cereyan ediyor...
benim ilişkim 11 yıllık ancak kız arkadaşım
* babasından oldukça korkuyor. zira aileler arasında mezhep farkı var ve kendisini evlatlıktan dahi reddedebileceğini düşünüyor.(u: burayı kısa geçiyorum arkadaşlar çünkü bu hikaye içerisinde beş farklı şehir barındıran süreçler taşımaktadır.) velhasıl gel zaman git zaman ikimiz de ancak işimizi gücümüzü oturttuk ve tamam dedik. söyleyelim bakalım...
aileler telefonla görüştü
*. bazı sorunlar çıktı ancak sonunda nişan için tarih belirledik. tarih 29 nisan 2018' di. tabi ki mutluyduk. evde küçük bir törenle yapacağımız bir nişan töreni olacaktı. lakin gelin görün ki eşimin babasıyla tek ortak noktam olan galatasarayımızın sezonun en kritik bir iki maçından birinin o tarihte olduğunu öğrendim.
nasıl söyleyeceğiz, halledeceğiz diye eşimle konuşuyorum
*, süreç zor olduğu için bu sorunu kendime bile söylemekte zorlanıyorum nitekim, dışardan bakıldığında, amazon ormanlarından çıkıp alafranga tuvalet aramak gibi birşey gelecek bu derdim insanlara...
derken eşim beni arıyor ve diyor ki "babam aradı ve maçı izleyecek şekilde yapalım organizasyonu dedi". sonrasında nişan törenimizi saat 14:00-16:00 arasında tamamladık. ardından eşimle bir yerlerde fotoğraf çekmek üzere dışarı çıktık. eşimi bıraktım. eve geldim. üzerimi değiştirdim. üzerine birşeyler yedim. ve kardeşimin arkadaşının ailesinin evde olmaması üzerine o eve doğru yola çıktım. en sonunda da nagatomo soldan bindirip, sıfıra indiğinde günümün çifte bayram niteliğinde geçtiğini anlamıştım.
şöyle söyleyeyim. herşey o kadar güzeldi ki evinde bulunduğumuz kardeşimin arkadaşının tuttuğu takım da sarı minik bir kuşla temsil ediliyordu...