sahasında kupa kaldırdığımın çocukları olayının ilk ayağı olan efsanevi maç. fenerbahçe'nin 1990'lı yıllardaki tek lig şampiyonluğunun olduğu seneye denk gelmesi karşı taraftaki "acı"sını biraz dindirmiştir. zaten bu maçtan önceki hafta trabzonspor'un meşhur vanspor kaçı oynanmış ve puan farkı 1'e inmişti.
büyük türk düşünürü
selahattin baki, kitlelere seslendiği ilk program olan
the real football factories international'da bu maçın sonundan da bahseder iç çekerek.
tellere tırmanmış da polis köpeği budundan mı ısırmış, yoksa selahattin bey sinirden polis köpeğini mi ısırmış ingilizce ve çeviri yetersizliğinden tam anlaşılmıyor
*.
bu sezondan sonra galatasaray 6 sezonda 5 şampiyonluk, bilumum domestik kupa, bir uefa bir de süper kupa kazanmıştır. tüm bunların üzerine rambo okan'ın meşhur bayrak dikme olayıyla intikamı(!) alınmıştır.
bu bile aslında bu olayın bunlar üzerinde bıraktığı tahribatı anlatır niteliktedir.
gerçi sonra başlarına öyle bir olay geldi ki, muhtemelen alzheimer olup tuvalete gitmeyi unutsalar yine unutamayacaklar...
(bkz:
12 mayıs 2012 fenerbahçe galatasaray maçı)