2005 yılından sonra milan baros ve harry kewell'ın tekrardan olimpiyat stadına cıktıkları mactır.
54
akşam olduğunu zannetiğim için izleyemediğim maçtır. *
37
nonda'nın ortasından gelen topa vuran milan baros'un golüyle öne geçtik. 1-0.
maçtan önce, tribünlerde arda * adnan polat'ın önünde oturuyordu. ikinci yarıda başkan öne arda arkaya geçmiş, totem yaptılar * sanırım, işe de yaradı. *
43
maçtan sonra lincoln, bülent korkmaz'a sarıldı, pek duygusal bir sahneydi doğrusu. yerim onları.
56
3 puanın futbolda kötü oyunu unutturduğunu gösteren, sabri sarıoğlu'nu aradığımız, cassio lincoln'ü sahada göremediğimiz, 3 puanı tek pozisyonla aldığımız, bülent korkmaz'la ligde 7 maçta 7 gole ulaştığımız, milan baros'un bu maçla ligde 19 gole ulaşarak son 7 senedeki en golcü futbolcumuz olduğu, harry kewell'ın ne kadar yürekli bir adam olduğunu gördüğümüz, semih kaya'nın hatasız oynadığı, şampiyonluk umutlarımızı son haftalara taşıdığımız maç olmuştur.