26
insanı tuhaf duygulara sürükleyen galatasaray futbolcusu.
ne yalan söyleyeyim kendisini takımımda görmek istemem. bunun için, dünden beri bir sürü sebep öne sürüldü ve çoğuna da katılıyorum. bazı çizgiler vardır ve onları geçmemen gerekir. geçersen de sonuçlarına katlanmakla yükümlüsündür. kırmızı ışıkta geçmek bir suçtur, kırmızı ışıkta geçip bazı yayalara çarpmak daha ağır bir suçtur.
futbola odaklanırsak, marcao korkunç bir tabuyu ayaklar altına aldı. bu bir gerçek ve aynı zamanda suç. affetmekle kalsa mesele eyvallah derim. hatta kerem yerinde ben olsaydım, şu an onunla birlikte oturuyor ve onun daha fazla çökmemesi için bir yol arıyor olurdum. çünkü kendisi karakter olarak düştü. bunda hepimiz hemfikiriz sanırım. marcao bir daha asla aynı marcao olmayacak. belki kendisi için hayırlı bir meseledir bu. ama galatasaray için aynı şekilde değerlendirilebilir bir durum değil.
suarez rakibinin kulağını ısırdığında, o ligden gitti. nouma tombala çektiğinde bu ligden gitti. bunlar seyircinin bire bir tanık olduğu olaylardı. sümen altı edilen birçok olay vardır ve olmalıdır da. ancak sümen altı edilemeyen durumlarda da gereğinin yapılması kaçınılmazdır. marcao da öyle bir durumda. yumuşatmaya gerek yok.
kendisini kazanmak için çaba sarf edilmeli şüphesiz. ama işin içine o kadar farklı faktör giriyor ki. kendisinin brezilya'nın neresinden geldiği, ne kadar zor bir hayat yaşadığı gibi meseleler değersiz kalıyor. hiçbirimiz yoktan varlığa ulaşmadık. hepimiz çabalıyoruz. ve hepimizin hayatında aşmaması gereken bazı sınırlar var. bunları aşarsak da cezamızı çekmemiz gerektiğini biliyoruz. marcao da cezasını çekmeli bu yüzden. aramızdan ayrılmasını hiç istemezdim ancak şartlar ele alındığında başka bir seçenek yok gibi görünüyor. hiçbir şey olmamışcasına yaklaşıldığında da birtakım taraftarlar, buna ben de dahilim, kulübümüzün ahlaki değerleri ele alış biçimini kendi hayat algılarıyla bağdaştıramayacaklar.
dün mesela çok bozuldum. çok ağrıma gitti. elin brezilyalısı dedim, bizim gencecik türk oyuncumuza ne yapıyor? yaşatmazlar onu burada, yediği kaba oturdu gibi söylemlerde bulundum. şimdi ise birazcık daha alttan almaya çalışıyorum ancak marcao, melo gibi vahşi futbolcuların ve taraftarın gönlüne taht kurmuş savaşçıların bile geçmeye cesaret edemeyeceği bir sınırı aştı ve bunun da bir karşılığı olmalı. diğer türlü her şey sirke dönecektir.
sevgiler.
ne yalan söyleyeyim kendisini takımımda görmek istemem. bunun için, dünden beri bir sürü sebep öne sürüldü ve çoğuna da katılıyorum. bazı çizgiler vardır ve onları geçmemen gerekir. geçersen de sonuçlarına katlanmakla yükümlüsündür. kırmızı ışıkta geçmek bir suçtur, kırmızı ışıkta geçip bazı yayalara çarpmak daha ağır bir suçtur.
futbola odaklanırsak, marcao korkunç bir tabuyu ayaklar altına aldı. bu bir gerçek ve aynı zamanda suç. affetmekle kalsa mesele eyvallah derim. hatta kerem yerinde ben olsaydım, şu an onunla birlikte oturuyor ve onun daha fazla çökmemesi için bir yol arıyor olurdum. çünkü kendisi karakter olarak düştü. bunda hepimiz hemfikiriz sanırım. marcao bir daha asla aynı marcao olmayacak. belki kendisi için hayırlı bir meseledir bu. ama galatasaray için aynı şekilde değerlendirilebilir bir durum değil.
suarez rakibinin kulağını ısırdığında, o ligden gitti. nouma tombala çektiğinde bu ligden gitti. bunlar seyircinin bire bir tanık olduğu olaylardı. sümen altı edilen birçok olay vardır ve olmalıdır da. ancak sümen altı edilemeyen durumlarda da gereğinin yapılması kaçınılmazdır. marcao da öyle bir durumda. yumuşatmaya gerek yok.
kendisini kazanmak için çaba sarf edilmeli şüphesiz. ama işin içine o kadar farklı faktör giriyor ki. kendisinin brezilya'nın neresinden geldiği, ne kadar zor bir hayat yaşadığı gibi meseleler değersiz kalıyor. hiçbirimiz yoktan varlığa ulaşmadık. hepimiz çabalıyoruz. ve hepimizin hayatında aşmaması gereken bazı sınırlar var. bunları aşarsak da cezamızı çekmemiz gerektiğini biliyoruz. marcao da cezasını çekmeli bu yüzden. aramızdan ayrılmasını hiç istemezdim ancak şartlar ele alındığında başka bir seçenek yok gibi görünüyor. hiçbir şey olmamışcasına yaklaşıldığında da birtakım taraftarlar, buna ben de dahilim, kulübümüzün ahlaki değerleri ele alış biçimini kendi hayat algılarıyla bağdaştıramayacaklar.
dün mesela çok bozuldum. çok ağrıma gitti. elin brezilyalısı dedim, bizim gencecik türk oyuncumuza ne yapıyor? yaşatmazlar onu burada, yediği kaba oturdu gibi söylemlerde bulundum. şimdi ise birazcık daha alttan almaya çalışıyorum ancak marcao, melo gibi vahşi futbolcuların ve taraftarın gönlüne taht kurmuş savaşçıların bile geçmeye cesaret edemeyeceği bir sınırı aştı ve bunun da bir karşılığı olmalı. diğer türlü her şey sirke dönecektir.
sevgiler.
