437
maçın başlarında dikkatimi çeken olay futbolcularımızın birbirine el hareketiyle 'sakin' işareti yapmalarıydı. muhtemelen 2.5 gün önce oynanan maçın yorgunluğu bu maçla üst üste binmesin diye önceden konuşulmuş. yorulduğumuzu bilen samsunspor takımı tempo yapmak istedi haliyle de biz pek izin vermedik. hatta beklediğimden de daha iyi oynadık. ben maçtan önce bir şekilde 3 puan alalım da nasıl olursa olsun kafasındaydım çünkü.
ha bir de unutmadan maç çıkışı mikrofonlara konuşan taraftarlara 'çok düşün az konuş' tavsiyesinde bulunmak istiyorum. birisi çıkmış 'okan buruk'a gerek yok, ben de oynatırım bu takımı' diyor. diğeri beddua ediyor hocaya.oğlum siz aklınızı kiraya mı verdiniz? aklınızı başınıza alın biraz.
438
davinson&abdülkerim sekansıyla futbolu neden sevdiğimizi, sadece bize değil dünyada izleyen herkese hatırlatan maçtır. tribünün öyle bir reaksiyonu vardı ki pozisyondan sonra bazı gol sevinçlerinden bile coşkuluydu. insanlar o anlık coşkudan birbirine sarıldı, birbirine vurdu. mükemmel bir andı gerçekten.