trabzonspor’un şampiyon olduğu
süper lig 2021-2022 sezonu ile karşılaştırılamayacak derecede şaibeli ve muhtemel şikeli olan sezondur. beşiktaş futbol takımı o sezon trabzonspor ile oynadığı ligin ilk maçından itibaren hem saha içinde hem saha dışında açık ve seçik bir şekilde kollanmıştır, kayrılmıştır. göz önünde olmayan potansiyel puan kaybı maçlarında sistematik olarak galibiyetler kazandırılmış, skandal hatayspor ve alanyaspor maçları bu sistematiğin içinde masum bile kalmıştır, o kadar da iddialıyım (çoğu maçın nasıl kotarıldığına dair bir sürü entryim var geçen sene) .
ama ne yazık ki bu sözlükteki birkaç kişi dışında en baba galatasaraylılar dahil hiç kimse bu seneki kadar şike ve şaibe yaygarası koparmamıştır. aynı sezon aleyhimize verilen skandal kararların arşa çıkmasına rağmen… ağır hastalığı sebebiyle merhum saygıdeğer eski başkınımız mustafa cengiz’i dışarda bırakarak dönemin galatasaray yönetimine ve yetkililere, güçlü galatasaraylılara bir taraftar olarak bu konuda hakkımı hiçbir zaman helal etmeyeceğim. bu arada “hiç kimse”den kastım sadece galatasaray taraftarı değil, tüm takım taraftarlarıdır.
türk futbolu, son yıllarda galatasaray üzerine oynanan oyunların öncülüğünde batağa sürüklendi, pandeminin de etkisiyle başakşehir, beşiktaş, trabzonspor şampiyon yapıldı, belli kesimlerin gazları alındı. ha trabzon bu sene destek olmasa da şampiyon olabilirdi o ayrı. loser abdullah avcı’ya rağmen şampiyon oldular, bu boş adam kariyerine bir şampiyonluk ekledi, beni tek rahatsız eden de bu oldu.
sonuç olarak mesele bu sene değil, asıl mesele geçen sene. tescil edilmemesi gereken bir sezon varsa bu sezon değil, geçen sezondur. bir mucize olsa da devran döndüğünde 2020-2021 sezonu bir incelense, ondan öncesi ve sonrası da çorap söküğü gibi gelecektir. ama türkiye gibi bir ülkede hiçbir iktidarın, sosyal olarak bu kadar güçlü futbol olgusu üzerinden bu riske gireceğini sanmıyorum. ilahi adalet bekleyeceğiz yine…
