1
maalesef var olan bi durum.
düşününce üzülüyorum, profesyonel olarak bu işi yapıyor sporcular ve milyonlarca euro, dolar, lira kazanıyorlar. üstelik yaptıkları iş insanlığın hayatını kolaylaştıran, yeni şeyler öğreten, hastalıklara çare olan bi şey değil sadece spor! hep düşünmüşümdür bunu sporda, özellikle futbolda çok çok fazla gereksiz kazanç var. örneğin ödenen bonservis bedelleri ve maaşlar; neymar 220 milyon euro karşılığında transfer olmuştu psg'ye. 220 milyon euro! bırakın euroyu ben hayatımda 100 bin lirayı bile bi arada görmedim ama bu adamın değeri 220 milyon euro ve tek işi hafta içi antrenman yapıp hafta sonu 90 dakika top oynamak. 220 milyon euroyla
ne gibi harika işler yapılabilir diye düşünsem say say bitiremem.
milyonlarca eurolar harcanıyor, sporcular milyonlarca euro maaş alıyor ve açıkçası bu beni üzüyor. sporu biz de yapabiliyoruz ama sağlık için, hobi için. bu insanlar profesyonel olarak bu işi yapıyor ama milyonlarca lira kazanıyorlar. benim için sorun para kazanmaları değil zaten, sporcu olmak kötü bi şey değil dediklerim yanlış anlaşılmasın beni üzen ve rahatsız eden bu işlerde çok çok abartılı paralar dönmesi. bir futbolcu mu daha önemli bi iş yapıyor bi doktor mu ? bugün hepimiz arda'yı gömüyoruz çünkü işine saygı duymuyor, göbek salmış koşacak hali yok. ama bu adam umursamamasına rağmen 6 ayda hepimizin bi ömür çalışıp kazanacağı paradan daha çok para kazanıyor üstelik sadece antrenman yaparak! spor çok fazla büyüdü ve iyice endüstriyelleşti, insanlara 2 saatlik hoş zaman geçirecek bi meslek dalı hak etmediği paraları kazanmaya başladı benim gözümde. şimdi diyecekseniz arkadaş senin sıkıntın ne, sana ne milletin ne kazandığından otur izle maçını geç diyeceksiniz ki haklısınız da aslında. ama beni üzen ne kadar çalışırsam çalışayım binbir güçlükle başarıp üniversite okuyup iş bulduktan sonra sadece spor yaparak milyonları alan insanlardan daha çok işe yarar bi şeyler yaparken onların kazancının yüzde birinden daha küçük kazanıyorum. sadece ben değil hepimiz böyle, bu sözlükte bile ne kadar keskin zekalı ve iyi işlere sahip insanlar olduğunu biliyorum. bu insanlar 90 dakila top oynayıp bizi kanser edip umursamadan milyonları alan topçuları izleyip üzülüyorlar strese giriyorlar. benim gözümde bi işcinin, bi doktorun, bi mühendisin, bi öğretmenin, bi ev hanımının, bi çöpçünün hayata yararı bütün sporculardan daha fazladır. kimin neyi hak ettiğine tabi ki ben karar vermiyorum ama benim düşüncelerime göre spor ve eğlence sektöründe bu kadar abartılı miktarlar olmamalı. bir tane yaz transfer döneminde harcanan parayla bir kıtanın tüm sorunları çözülebilir.
içimde bu duruma dair kıskançlık ve çekememezlik var diye düşünebilirsiniz çünkü haklısınız evet kıskançlık ve çekememezlik var maalesef. serbest piyasadaki pastanın önlenemez büyümesi yüzünden sporun hak ettiğinden çok daha fazla para sermayesi dönmesi maalesef kaçınılmaz oldu, ben de bu büyümeyi milyon eurolar kazanılmayı hak edilmeyen bi alan olarak görüyor ve maalesef piyasanın işleyişi bu diyerek üzülmekten başka bi şey yapamıyorum. demek istediğim herkesin aynı maaşı alması değil sadece hak edenin hak ettiği maaşları alması. benim maçı kaybettik diye üzüldüğüm takımın oyuncuları bunun ardından milyonluk arabaları ve evlerine gidip umursamazken ondan daha çok kafaya takan benim ise bi arabaya bile sahip olamayıp o kadar yıl çalışıp okumama rağmen zar zor ay başını getirmek benim çok canımı sıkıyor.
düşününce üzülüyorum, profesyonel olarak bu işi yapıyor sporcular ve milyonlarca euro, dolar, lira kazanıyorlar. üstelik yaptıkları iş insanlığın hayatını kolaylaştıran, yeni şeyler öğreten, hastalıklara çare olan bi şey değil sadece spor! hep düşünmüşümdür bunu sporda, özellikle futbolda çok çok fazla gereksiz kazanç var. örneğin ödenen bonservis bedelleri ve maaşlar; neymar 220 milyon euro karşılığında transfer olmuştu psg'ye. 220 milyon euro! bırakın euroyu ben hayatımda 100 bin lirayı bile bi arada görmedim ama bu adamın değeri 220 milyon euro ve tek işi hafta içi antrenman yapıp hafta sonu 90 dakika top oynamak. 220 milyon euroyla
ne gibi harika işler yapılabilir diye düşünsem say say bitiremem.
milyonlarca eurolar harcanıyor, sporcular milyonlarca euro maaş alıyor ve açıkçası bu beni üzüyor. sporu biz de yapabiliyoruz ama sağlık için, hobi için. bu insanlar profesyonel olarak bu işi yapıyor ama milyonlarca lira kazanıyorlar. benim için sorun para kazanmaları değil zaten, sporcu olmak kötü bi şey değil dediklerim yanlış anlaşılmasın beni üzen ve rahatsız eden bu işlerde çok çok abartılı paralar dönmesi. bir futbolcu mu daha önemli bi iş yapıyor bi doktor mu ? bugün hepimiz arda'yı gömüyoruz çünkü işine saygı duymuyor, göbek salmış koşacak hali yok. ama bu adam umursamamasına rağmen 6 ayda hepimizin bi ömür çalışıp kazanacağı paradan daha çok para kazanıyor üstelik sadece antrenman yaparak! spor çok fazla büyüdü ve iyice endüstriyelleşti, insanlara 2 saatlik hoş zaman geçirecek bi meslek dalı hak etmediği paraları kazanmaya başladı benim gözümde. şimdi diyecekseniz arkadaş senin sıkıntın ne, sana ne milletin ne kazandığından otur izle maçını geç diyeceksiniz ki haklısınız da aslında. ama beni üzen ne kadar çalışırsam çalışayım binbir güçlükle başarıp üniversite okuyup iş bulduktan sonra sadece spor yaparak milyonları alan insanlardan daha çok işe yarar bi şeyler yaparken onların kazancının yüzde birinden daha küçük kazanıyorum. sadece ben değil hepimiz böyle, bu sözlükte bile ne kadar keskin zekalı ve iyi işlere sahip insanlar olduğunu biliyorum. bu insanlar 90 dakila top oynayıp bizi kanser edip umursamadan milyonları alan topçuları izleyip üzülüyorlar strese giriyorlar. benim gözümde bi işcinin, bi doktorun, bi mühendisin, bi öğretmenin, bi ev hanımının, bi çöpçünün hayata yararı bütün sporculardan daha fazladır. kimin neyi hak ettiğine tabi ki ben karar vermiyorum ama benim düşüncelerime göre spor ve eğlence sektöründe bu kadar abartılı miktarlar olmamalı. bir tane yaz transfer döneminde harcanan parayla bir kıtanın tüm sorunları çözülebilir.
içimde bu duruma dair kıskançlık ve çekememezlik var diye düşünebilirsiniz çünkü haklısınız evet kıskançlık ve çekememezlik var maalesef. serbest piyasadaki pastanın önlenemez büyümesi yüzünden sporun hak ettiğinden çok daha fazla para sermayesi dönmesi maalesef kaçınılmaz oldu, ben de bu büyümeyi milyon eurolar kazanılmayı hak edilmeyen bi alan olarak görüyor ve maalesef piyasanın işleyişi bu diyerek üzülmekten başka bi şey yapamıyorum. demek istediğim herkesin aynı maaşı alması değil sadece hak edenin hak ettiği maaşları alması. benim maçı kaybettik diye üzüldüğüm takımın oyuncuları bunun ardından milyonluk arabaları ve evlerine gidip umursamazken ondan daha çok kafaya takan benim ise bi arabaya bile sahip olamayıp o kadar yıl çalışıp okumama rağmen zar zor ay başını getirmek benim çok canımı sıkıyor.
