durun, ağlamayın olum beni de ağlatacaksiniz.
mezun olali 3-4 ay oluyor sozluk, facebook'taki arkadaslara bakiyorum, henuz is bulan yok. bu iyi bir sey. cunku ben de bulamadim. ve bulacakmisim gibi de gorunmuyor. ancaaak, okulun cogunlugunun zengin zuppesi oldugunu bilmeme ragmen, neredeyse herkes gezer mi arkadas? millet gezmedik yer birakmiyor, kitalararasi yolculuk yapiyor, ama calismiyor. baba parasi. baba parasi olmayanlar da calismiyor. cok ilginc. bir ben miyim lan cebinde parasi olmayan? 19 kasim, yani gelecek pazartesi mezuniyet toreni var. 2 tane bilet aldim konuk/davetli icin, 50 sterlin. su ozel kiyafetleri kiralayabiliyormusuz, 44 sterlin. hesabimda duran 200 sterline mi goz diktiniz pezevenkler?
mini zktmn sirketlerine basvuruyorum, 290834 tane asamanin birincisini bile gecemiyorum ki. cv de fena degil. hani 1-2 asama ileriye gidebilsem, yuz yuze gorusebilsem ve reddedilsem, tamam lan, bu olmadi bir baskasi olur dicem. yok. abim 1 ay sonra evlenip gidecek. evin yuku de bana binecek. daha dogrusu girecek! öleyim lan ben.
bazen o kadar bunaliyorum ki, git turkiye'de calis diyor. tabi orada da calisirsam askerlik tecili iptal olur. okudugum universite de denklik listesinde yoktur, yoksa kisa donem de olsa askerligi bile dusunuyorum. yemisim kotu zamanmis, ortalik karisikmis laflarini. belki de oyle olmasi benim acimdan daha iyi olur. unuturum kafamdakileri. ee, ölüm ve göt korkusu bir baska olur derler.
aşk mevzusuna girmedim bile dikkat ettiysen sozluk. o apayri bir dert.
http://www.youtube.com/...8&feature=g-vrec