• 527
    "dünya bir penceredir, her gelen baktı geçti."

    (bkz: yunus emre)

    kimilerinin camına 4 numara film çekilmiş, hiçbir şey göremiyorlar. heyecanla ve mutlulukla pencerenin önünde sıranın kendilerine gelmesini bekliyorlar ve sıra kendilerine geldiğinde sırasını savmış olan annelerinin ya da babalarının onlar o pencereden bakabilesin diye camda bıraktığı tırnak izleriyle yüzleşiyorlar. önce o izlere bakıp ağlıyorlar, sonra arkalarındaki çocuklarına bakıp zaman kaybetmeden hıçkıra hıçkıra tırnaklamaya başlıyorlar camı.

    pencereyi açıp 360 derece manzarayla panaromik gözlem yapanlardan biri de demiyor ki; şu evlerin pencereleri neden siyah, neden hiç açılmıyor?

    manzaraya aldanmamak, o siyah pencerelerin ardında yaşananları görmek lazım...
  • 528
    bugün dünden farklı artık
    güneşin doğmadığı günlerdeyiz
    gölgelerimizi bile özler olduk
    hakettik
    kalemimiz düştü, sözcüklerimiz tükendi, fikirlerimiz köreldi
    sesimiz çıkmaz oldu en sessiz sokaklarda bile
    meydanlar boş, sokaklar kimsesiz kaldı artık
    biz kimsesiz kaldık, sahip çıkamadık, yalanlara kandık
    fısıldadık birbirimize, korktuk, bağıramadık
    sesimizi yükseltemedik, mirasımızı tükettik
    unuttuk nasıl kazandığımızı bu günleri
    koyun misali takip ettik, sormadık bile
    neden? nasıl?
    peki ya şimdi?
    aslında her şey bir nota, bir ses
    keşke dinlesek duyana kadar defalarca
    altımızda binlerce kefensiz yatanı
    hatırlasak!
    unutmasak!
    açsak gözlerimizi bir daha
    son bir miras bıraksak yarınlara.

    birçoğumuzun itirafı.
App Store'dan indirin Google Play'den alın