• 1
    son zamanlarda galatasaray taraftarının büyük çoğunluğunda gözlemlenen durum. normal gibi görünse de aslında yanlış bir durum. çünkü başarısızlık, yenilgi korkusu direkt başarısızlığa yol açacak bir durum.

    ilk olarak senin gönül verdiğin takımın kuruluş amacı "türk olmayan takımları yenmek." yani bu korku ve bundan doğan "aman şu takım çıkmasın, bu gelmesin" kafası galatasaray'ın kuruluş amacına ters. rakip kim olursa olsun sahada elinden geleni yapmak bu takımın felsefesi.

    ikinci olarak şu var; iyilerle karşılaşmadan gücünü göremezsin ve kendini geliştiremezsin. hayatta da geçerli olan bir durum bu, çevrendekiler seni yukarı çeker. biz de bu iyi takımların arasında olacağız ki onların seviyesine erişmek için çabalayalım. çoğu kişinin düşündüğü gibi doğru düzgün top oynamadan şampiyon oluyoruz, neden? çünkü türkiye ligi takımları berbat durumdalar, doğru düzgün rakibimiz de yok. sebebi bu. şampiyonlar ligi bizim takımın kendini geliştirmesi için bir fırsat. mesela 2018-2019 sezonunda şampiyonlar liginde karşılaştığımız schalke'nin oyun planından etkilenmişti fatih terim ve o oyun planını takımımıza uygulatmaya çalışmıştı. işte direkt rakibin sayesinde gelişim bu.

    son olarak da buranın adı şampiyonlar ligi. uefa'nın 1 numaralı organizasyonu. herhalde iyi takımlar olacak, bundan daha doğal ne olabilir! biz de madem kendimize dünya markası, büyük takım diyorsak, bu takımların arasında olmamız lazım. bu takımlarla mücadele etmemiz lazım. eğer siz takımımızın bu takımlarla rekabet edecek durumda olmadığını düşünüyorsanız burada kendimizi yağlamayı bırakıp, takımı, teknik heyeti ve yönetimi eleştirmeye başlamamız lazım. çünkü eleştirmeden gelişim olmaz. konforlu bölgemiz olan türkiye ligi'ne sıkışıp kalırız.

    madem şampiyonlar ligi'ni kazanmak gibi bir hedefimiz var, bu uğurda her türlü yenilgiye hazır olmalıyız ve bunlardan ders çıkartmalıyız. ancak böyle ulaşılır o hedefe, korkarak değil.
  • 3
    avrupa'da, kupa 1'de yakın tarihe kadar az sayıda maçta farklı mağlubiyetler almıştık. aklıma gelenler; manchester deplasmanı'nda 4-0'lık mağlubiyet, dortmund deplasmanında 4-1'lik mağlubiyet ve chelsea'ye iç sahada kaybedilen 5-0'lık maç. bir de çok uzun yıllar önce münih ve milan maçları var; ama çoğumuz o dönem portakalda vitamindi, onları saymıyorum.

    ancak 2013-14'te,real madrid'den iki maçta 10 gol yenmesi, 2014-15'te dortmund ve arsenal ile eşleşilen grupta her iki takımla oynadığımız 4 maçta 4'er gol yenmesi avrupa arenasında camiada özgüven kırılmasına yol açmış olabilir. özellikle arsenal deplasmanında durum çok daha acı bir hal alabilirdi; hepimiz hatırlıyoruz. ayrıca bu dönemde astana gibi rakiplere karşı üstünlük kuramıyor olmamız da kimlik bunalımına yol açtı. geçen yıl da şampiyonlar ligi arenasında denk gelebilecek en kolay gruplardan birinde yaşanan hüsran, tuzu biberi oldu.

    tekrardan eski kimliğini kazanıp taraftarının geleceğe daha umutlu bakmasını sağlayacak olanlar da futbolcular ve teknik heyettir. her şey onların elinde. ancak şu atmosferde, son 25 avrupa maçında 2 galibiyeti olan bir takımın taraftarına psg ve real madrid gibi iki rakipten neden korkuyorsunuz demek fazla iyimserce geliyor.

    inşallah 1993'te manchester deplasmanında yaptığımız gibi herkesi utandıran bir performans sergileriz. ancak o hırsı, o arzuyu, o ışığı da göremiyoruz.
  • 2
    sahada oynanan oyun ile doğru orantılı bir durum.

    şampiyonlar ligi kuraları temmuz ayının ilk haftası çekilse belki bu tip korkular yaşanmaz. lakin oynanan oyuna, takımın hazırlık kampındaki performansı bir de üstüne ligin ilk iki haftasındaki puan kayıpları eklenince aklın ve mantığın yolu malesef korkuya çıkıyor.

    bizim uefa kupamiz var, asicaz kesicez deli cesaretine gerek yok. kağıt üstünde iyi kadromuz olsa da ne yazık ki takıma güvenmiyoruz. herkes bir heyecan falcao'yu bekliyor ama bizim falcao'dan öte bir seye ihtiyacımız var. o da takım oyunu ve topu ileriye tasiyip doğru orantılı şekilde savunma yapabilmemiz. yoksa sağda messi solda ronaldo bile kurtaramaz bizi.
  • 12
    korkmak değil ama çekinmek iyidir.
    iyi hazırlanmayı, tedbir almayı getirir peşi sıra.
    "aslanız, kaplanız, 3 atarız, üstüne gazoz ısmarlarız" türü boş lakırdılarla dev aynasına bakmaktansa çekinmek ve plan yapmak doğru olandır.
    gevşekliğin ya da aşırı öz güvenin sonucu fenerbahçe'nin audi cup'ta düştüğü durumun tekrarına kadar gider.
  • 13
    ethiad stadyumu'nda manchester city, anfield'da liverpool, allianz arena'da bayern münih ile karşılaşıyorsan mantıklı olan korku.

    zira bu takımlar bile bu şartlar altında birbirinden korkuyor. 9 nisan 2013 galatasaray real madrid maçı sonrası jose mourinho bile çıkıp "son 10 dakika gerçekten korktum." diyorsa demek ki bu işler o kadar kolay değil.
  • 7
    1. torbada yer alan takımlar: liverpool, chelsea, manchester city, juventus, bayern münih, zenit, barcelona, paris saint germain.
    galatasarayımız şampiyonlar ligi başladığından beri yani 27 senedir bu torbada yer alan takımlardan 5 tanesi ile bir veya daha çok eşleşti ve chelsea haricinde tamamına karşı en az bir galibiyet aldı. bazılarını birden fazla mağlup etti. city, zenit ve bayern munih ile hiç eşleşmedi.
    2. torbada yer alan real madrid, atletico madrid, dortmund, napoli, shaktar, tottenham, ajax, benfica.
    galatasarayımız son 27 senede bu torbada yer alan takımlardan 4 tanesi ile eşleşti. atletico madrid haricinde hepsine karşı en az bir galibiyet aldı, ki bu torbanın en güçlüsü ve yine rakibimiz olan real madridi birden çok sefer yendi.
    özetle bizim özelliklede içerde yenemeyeceğimiz takım yoktur. mesele rakibin kim olduğu veya ne kadar güçlü olduğu değil, bizim nasıl hazırlanıp, sahada nasıl oynadığımızdır.
  • 6
    22 ekim 2014 galatasaray borussia dortmund maçı'nda yapılan "gücünü tarihinden al" kareografisinden sonra 4 yememiz itibari ile şahsen bünyemde oluşmaya başlamış olandır. böyle bir mesaj sonrası, çok büyük hayal kırıklığı olmuştu bende. sonrası malumunuz gelen kötü sonuçlar, kötü futbol, iyice pekiştirdi maalesef bunu. nitekim kötü futbolla beraber gelen belirli bir sürecin kaçınılmaz sonucu oldu. dileyelim ki tez zamanda yerini eski korkusuz haline bıraksın.
  • 11
    rakiplerden korkmaktan çok, ilk iki torbada yer alan çoğu takımın bizim çok ama çok önümüzde olmasıdır. son yıllarda avrupa kulüpleri ile olan farklar inanılmaz boyutlara çıktı. korkunun da sebebi budur.

    kendi adıma ise kuradan oldukça mutluyum. atarız, yeriz çok da önemli değil. dünya gözüyle süperstar futbol ikonlarını izleme fırsatı yakalayacağım. bizim gibi ülkelerde yaşayan insanlar ömründe kaç defa hazard' ı, mbappe' yi ya da marcelo' yu izleme fırsatı yakalar ki?

    2018 - 2019 şampiyonlar ligi kurasından beni daha çok mutlu etmiştir. gelsin maçlar, heyecanla bekliyorum.
App Store'dan indirin Google Play'den alın