aktif en iyi türk kalecilerden biri.
bakasetas'ın üst üste penaltılarını kurtardıktan sonra yakın çekimlerde kendi ismini haykırdığı görülebilir. bu kompleksi yaratan kurum galatasaray'dır. oyuncularımızı seçerken mental özelliklerini de hesaba katmamız gerektiğinin bir göstergesi olabilir. ayrıca bu enstantane
terim'in megalomanyak yönetim tarzının da bir yansımasıdır. zira takıma gelen ve özgüveni yerinde olan birçok oyuncunun terim'in duygusal yönden bozuk yönetimi altında ezildiğine defalarca kere şahitlik ettik. psikolojik denge olmayan bir ortamda sağlıklı bir ekip ruhu yaratmak bırakın futbolu, hiçbir zeminde mümkün değil. okan da hem
muslera'nın arkasında, hem terim'in altında özgüveni yerle bir olan oyunculardan sadece biri. düşünsene, birinci yedek kalecisin. yerine senden her türlü daha kötü, fatih diye, affedersin bir takoz geliyor,
one season wonder falan, başka bir numarası yok, spesifik bir özelliği yok. insan delirir yahu. yahu empati yapınca oturduğum yerde ben delirecek gibi oluyorum. hiçbir akla mantığa sığmaz bu mevzu.
tam tersi olmuyor mu? oluyor. misal
boey. "kim lan bu?" dediğimiz, özgüven problemleri olan bir oyuncu galatasaray'a gelip formayı giydikten sonra uçup kaçmaya başlamıştı. tabi burada taraftarın ve kulüp geçmişinin de çok ciddi bir payı var. florya'da hemşehrisi bir gazeteciyle yaptığı yarım saatlik röportajda bu detayların ne kadar mühim olduğunu kardeşimizin kendi ağzından da dinleyebilirsiniz.
ben okan'dan razıyım. bu çocuk aksiyonları sonrası hiçbir şey ispatlamaya ihtiyacı yokken bile, ligin kalburüstü bileklerinden birinin iki penaltısını üst üste kurtardıktan sonra bile boğazını yırta yırta kendi adını haykırıyor. bunu "özgüveni yerine geldi" diye yorumlamak mümkün ancak esasen bu galatasaray'a verilmiş bir cevaptır. umarım saçma sapan bir yönetimle kendisini daha da fazla uzaklaştırmayız. lagaluga yapmayıp, önümüzdeki sezon kaleyi devretmemiz gerekmektedir.
