2002 yılında yayınlanmaya başlayan
en son babalar duyar dizisinde çok sinirli olduğu ve asla gülmediği, yumuşamadığı için herkesin korktuğu, bir şeyleri hep gizlediği bir baba karakteri vardı usta oyuncu
ali erkazan'ın canlandırdığı.
karakterin ismi
mehmet idi. mehmet her şeye kızan biri olsa da onu yumuşatan, kahkahalara boğan tek bir zaafı vardı; "
nejat uygur skeci izlemek".
dizide çizilen bu senaryo çok hoşuma giderdi benim. hak edene hak ettiği değeri hayatta iken vereceksin.
nejat uygur geçekten de bir sinir hastasını bile muhallebi kıvamında yumuşatabilecek kadar usta bir komedyen ve tiyatrocuydu.
e bu kadar top class kalite bir adamın
türkiye'nin tek karakterli takımı
galatasaray dışında bir takımı tutma şansı var mı? yok elbette..
nejat uygur'a büyük sevgi ve saygı duyuyorum. rabiim yattığı yerde incitmesin, rahmet eylesin.
edit: sağolsun
kupa beyi arkadaşım uyardı. bahsettiğim
en son babalar duyar karakteri
ali erkazan değil, bir başka usta oyuncu
selahattin taşdöğen idi.