'sevgili arkadaşlarım ve fatih hoca’m,
(gbkz: çocukluğumun her günü galatasaray’da oynamayı hayal ederek geçmişti. mahalle aralarındaki her çalım, her bir gol ve döktüğüm ter, hepsi galatasaray içindi)
florya’ya attığım ilk adımdan itibaren ise bir gün ali sami yen stadı’na galatasaray kaptanı olarak çıkmayı düşledim. galatasaray’ın sürekli oyuncularından olmak, şampiyonluklar yaşamak istiyordum. ve her küçük erkek çocuğu gibi ben de uykuya dalmadan önce tuttuğum takımın kaptanı olarak hayal ediyordum kendimi.
o gün geldiğinde dünyanın en mutlu insanı bendim.
bu, benim tüm futbol kariyerim boyunca yaşayabileceğim en yoğun duygu olarak kalacak.
herhangi bir başarı, galatasaray kaptanlığı ile eşleşemeyecek benim için.
galatasaray’daki ilk lig şampiyonluğum da en özel anılarımdan biri olacak. galatasaray ruhu’nu anlamak, onu doyasıya hissetmek ve nihayetinde hak ettiğimiz sonu yaşamak, 2008 yılında, henüz 21 yaşındayken nasip olmuştu bana. karşılaştığımız her zorluğun üstesinden gelerek, son altı maçımızı kazanarak şampiyonluğa ulaşmıştık.
hayatım boyunca bu camianın bir üyesi olduğum için gurur duydum. evet, galatasaray’ın başarılarını artık biraz daha uzakta takip ediyorum. ama gönlüm, hâlâ takımımla beraber. takım arkadaşlarım, kardeşim gibi gördüğüm dostlarım, florya’daki büyüklerim, hasan abi, ümit abi ve fatih hoca’m, sizler her şeyin en güzelini hak ediyorsunuz.
mayıs ayında yepyeni bir başarının altına imza atacağınıza tüm kalbimle inanıyorum, şansınız bol olsun!
uzakta da olsa kalbi sizinle atan kardeşiniz,'
(bkz:
arda turan)
*