Kariyer Sonu2
bende çok önemli hatırası olan kavruk topçu,bizim için her zaman küçük mustafa. sene 1982. ortaokul son sınıf öğrencisiyim.. kupa galipleri kupasında galatasaray austria wien ile eşleşmiş. ilk maç istanbul'da ve gündüz. kantincinin dandik radyosunda maçı dinliyoruz. sejdiç iki tane çakmış. avusturyalıların kalesinde o zamanların efsanelerinden friedl koncilia , forvetlerinde de toni polster var. 2-0'ın keyfiyle derse koşuyoruz. bir sonraki teneffüs -ya da ders sonu bilemedim tam- soluğu kantinde alıyoruz ama toni polster yazmış iki gol, 3-2 gerideyiz. keyfimiz kaçmışken 1 gol daha atıyor austria wien. 4-2 kaybediyoruz maçı. 15 gün sonraki viyanadaki rövanşı trt veriyor. umudumuz olmadan geçiyoruz siya-beyaz ekran başına. koyu fenerli dayım en az 5 yiyeceğimiz konusunda iddialı. çocuk aklımla küplere biniyorum. "yeneceğiz" diye inatlaşıyorum dayımla. iddiaya var mısın? diyor dayım. "varım" diyorum diklenerek,elvan gazozuna. maç başlıyor. gidişat konusunda hafızamda fazla bir şey yok. avusturyalılar turu geçmenin rahatlığında. bizimkiler de fatih terim önderliğinde gol yemeden bitirirsek kardır derdinde. derken ikinci yarının ortalarında geriden bir topa fırlıyor küçük mustafa. saçlarını savurarak attığı depar, efsane kalecilerimden koncilia ile karşı karşıya kalışı ve yanından topu filelere yuvarlayışı dün gibi aklımda. siyah-beyaz ekranda sevinenlerden daha fazla zıplıyorum havalara. karım bir elvan gazozu ve hafızama kazınan küçük mustafa,yani mustafa ergücü ismi.
