• 31
    galatasaray'lının eski semti.

    demin arabayla geçtim. köprü altında ortadaki yoldan. bir an aklıma o yolun tıklım tıklım olduğu meşalelerden duman altı halde göz gözü görmediği anlar geldi. kadıköy'e giden otobüslerin içinde fener formalı birini gördüğümüzde otobüse pet şişe atılan anları hatırladım. kapalının yola bakan kısmındaki kaldırımın üzerinden nasıl tıkış tıkış polis bariyerini aşıp içeriye girmeye çalıştığımızı hatırladım.

    şampiyon olsan ne olur amk yerinde. var mı takımının kupayla tur atacağı bir bağdat caddesi ? var mı takımının teknelerle yanaşacağı bir dolmabahçesi ?

    ruhumuzu çaldınız. ön liberonun, forvetin, sağ bekin yeri dolar. mecidiyeköy'ün yeri dolmaz.

    stadın aynı yerde yapılmamasına izin verdiğimiz için bizim allah belamızı versin. buna sebep olanların zaten allah belasını versin.
  • 13
    maç günleri tadından yenmeyen semt. metrodan çıkar çıkmaz, otobüsten iner inmez bambaşka bir dünyaya kavuşulur. her yer sarı kırmızı olur, herkes galatasaray'ı konuşur. yürüyen 5 kişiden üçünde galatasaray'la ilgili bir aksesuar, giysi olur. cevahir avm galatasaray kuşanır, irili ufaklı dükkanlarda formalı taraftarlar bir şeyler atıştırır. çok özlenecek mecidiyeköy'ün bu hali. şehir içinde galatasaray'ı yaşatmanın tadı başka idi.
  • 14
    ilk defa 26 subat 2009 galatasaray bordeaux macında gordugum, taksiden inince her gordugum sarı kırmızılıya saskın ordek gibi bakmıslıgım olan semt. ee kolay degil o kadar galatasaraylıyı daha once hic bir arada gormemisiz hor gormeyin dostlar. sonra allaha dedim ki rabbim nolurdu bizde suralarda bir yerde otursaydık da bu mutlulugu her zaman yasasaydık dedim. o da dedi ki " yasın genc calısırsan olur dedi" . o gunden beridir çalısıyorum.*
  • 19
    modernizasyonun hayatımıza soktuğu uygun yaşam şartlarını sağlayabilmek için ** * * allahın siktirettiği dağ başına taşınmış olmam nedeni ile yarın ki maça nasıl gideceğimi ve "ulan bu kadar uzaklaşılır mı" diye hayıflandığım semttir. gerçi aslantepe açılınca tem den yağ gibi kayıp gidicem stada.
    ben mecidiyeköy den uzaklaştım ama stadyum bana yaklaşıyo gibi oldu sanki.

    offff.. offff.. buralar kar tipi. araba kar altında. nası gidicem lan ben maça. yarın sabah çizmeleri çekip evden çıkmam lazım. tem de taksi durağı var mı yaw.
  • 27
    benim için aşkın semtidir, hatta başkentidir..

    yıl 2007.. bir kız sevmişiz, profilo alış veriş merkezinin arkasında ikamet etmekte.. biz zaten galatasaray sevdasını uzaktan uzağa yaşayan bir mecnunuz.. hasretimiz hiç dinmez.. yaramıza bir tuz da elimizle basmış olduk böylece.. böylelikle mecidiyeköy benim için aşkların buluşma, kesişme noktası oldu.. hani nasıl desem sabahları erkenden gidip sürpriz yapardım, bu arada büyükdere caddesinde gezinir aslan havası koklardım.. huzurdu adı, vuslatın habercisiydi, sevgiydi, hatta şimdi anlıyorum ki aşktı baştan aşağı..

    geçenlerde 4 şubat 2012 gaziantepspor galatasaray maçının olduğu gün istanbul'da idim.. oraya uğramadan duramadım.. celon kafeye girip maçı izledim yad ettim eski günleri.. çadıra girip ufak tefek şeyler aldım.. ama hiç bu kadar burukluk hissetmemiştim.. arka sokaklara gideyim dedim yüreğim kaldırmadı..

    iki sevgi ve sevgili bir kalpte, bir semtte.. şimdi ikisi de tarihte ve tozlu, olsun yine de;

    bize her sevdadan arda kalan sadece galatasaray !!!
App Store'dan indirin Google Play'den alın