2022-2023 sezonunda kazandığımız 23. şampiyonluğun x faktörü olan abimiz. galatasaray yönetimi açısından
radamel falcao tecrübesi sonrası cesaret gerektiren bir karardı böyle bir isme gitmek. taraftar olarak benim için de soru işaretleri barındıran bir karardı.
ancak yalnızca taraftar hissiyatı bu işler yürümüyor malum.
avrupa kupası olmayan bir sezonda bu kadar kariyerli ve elden ayaktan düşmemiş bir futbolcuyu getirebilmek, daha önemlisi getirdikten sonra doğru şekilde yönetebilmek, konforunu sağlayabilmek, takımdaki rolünü dikte edebilmek falan çok önemli işler.
taraftar ile olan ilişkisinde elbette performansının etkisi büyük. ancak taraftar ona bir adım geldikçe onun da bir adım attığı gözden kaçırılmaması gereken bir gerçek. psg'de bir eli yağda bir eli balda olsa da maneviyat olarak kendisini besleyebilecek çok bir kaynak yoktu. ve her ne kadar bu insanlar bu işi profesyonel olarak yapsa da tutkularıyla ayakta kalabildiklerini unutmamak lazım.
hele de arjantin gibi bir ülkede doğmuş büyümüş bir insansa bahsi geçen...
23. şampiyonluk sabahından en son florya'da bir elinde davul bir elinde tokmak tezahüratlara katılırken gördüm kendisini. futbola bakış açısının benzer olduğu iki ülke söz konusu olunca şaşılacak bir konu değil belki ama, nereden bakarsan bak icardi gibi bir adamın bize böyle bir hikaye yaşatmış olması kocaman bir peri masalı.
---
alıntı ---
işte seninle bir ömür böyle, güller güneşler dolu ellerimizde...
---
alıntı ---