lorik cana neden bu takımda kalmalıdır sorusuna ufak bir araştırmayla cevap vereyim.
2007-2008 sezonunda
galatasaray şampiyon olmuştu,
sivasspor ise ligi 73 puanla dördüncü bitirdi. galatasaray'ın ortasahasında
mehmet topal ve
barış özbek oynuyordu. her ikiside mücadeleci ve sert oyunculardı. sivassporda ise
kanfory sylla ve
sezer badur oynuyordu. bu oyuncularda tamamen fiziksel mücadeleyle oynuyorlardı.
2008-2009 sezonunda
sivasspor ligi 66 puanla ikinci bitirdi.
beşiktaş ise şampiyon olmuştu.
sivassporda yine aynı ortasaha adamları oynuyordu. beşiktaşta ise
fabian ernst,
uğur inceman ve zaman zaman
ibrahim toraman oynuyordu. bu 3 oyuncu da fizikleriyle mücadele ederek oynuyorlardı. ernst bugünkü gibi iki yönlü değil tamamen defansif oynuyordu.
trabzonspor ise ligi 3. sırada bitirmişti ve ortasahasında
ceyhun gülselam gibi tamamen mücadele gücüyle varolan bir adam vardı.
2009-2010 sezonunda ise
bursaspor şampiyon olmuştu. bursa takımının ortasahasında ise tamamen fiziki gücüyle ve birazda kasaplığıyla hüseyin cimşir oynuyordu.
son 3 seneyi biraz hatırlayalım istedim. son 3 senede başarılı olan takımların ortasahasında oynayan adamları gözden geçirelim istedim. bu oyuncuların ortak bir özelliği var.
nedir bu ortak özellik? hepsinin önceliğinin mücadeleci futbolcu olmasıdır, savaşçı oyuncular olmasıdır. o zamanlar bu futbolculardan ne arapası atması istendi, ne 5 kişiyi çalımlayıp aşırtma gol atması istendi ne de akula vuruşu yapması istendi. onlardan istenen tek şey mücadele edip ortasahada kora kor savaşmalarıydı. onlar bunu başardığı için takımları başarılı oldular. 2 anadolu takımı hayallerinde göremeyecekleri başarıyı yakaladılar.
türkiye ligi gibi taktik, teknik, sistem gibi konuların arka plana atılıp tamamen fiziksel güce ve mücadeleye dayalı futbolun oynandığı ligde, cana,
hüseyin çimşir, diallo gibi oyunculara ihtiyaç vardır. bu tür adamlar bu lig için isteneni veren oyunculardır. bütün takımı bu oyuncularla doldurmak başarıya giden kısa yol değildir. bu oyuncuların etrafına iş bitirecek, yaratıcı adamları koymak başarıya giden yolun kısa yoludur. birileri yaratıcılık sergilerken onların arkalarını toplayacak, onlara güven verecek adamlar olmalıdır. işte cana böyle bir oyuncudur.
bu seneyi incelersek ise trabzonspor bu olayı biraz daha farklılaştırdı. mücadeleci oyuncuları hücum oyuncularında tercih ederek ortasaha oyuncularını yaratıcı oyuncuları koydu.
selçuk inan ve
colman yaratıcılık rolünde oynarken,
umut bulut ve
burak yılmaz mücadeleci oyuncu rollerini oynuyorlar. umut ve burağı tek tek özelliklerini incelediğimiz 10 üzerinden 8 aldıkları tek özellik mücadeledir. no top sürme, ne pas yeteneği, ne oyun bilgisi filan hepsi vasat seviyededir. ama onların mücadeleci oyunu trabzon takımının başarılı olmasını sağlıyor.
lorik cana'nın niye takımda kalması, niye bu kadar çok sevilmesi yukarıda yazdıklarımdan anlaşılır umarım. olaya çift dalıyor, kasaplık yapıyor, her maç sarı kart görüyor gibi kıt bir zihniyette bakılmaması gerekiyor.