bundan belki 15 belki 20 sene önce, hevesli ve kendini bir şeylere yamamak için çırpınan ergenlerden biri olarak, böyle çok uzaklardan belki bir satır yazı okuyup belki güç bela tab edilmiş bir kare fotoğraflarına bakıp örnek aldığımız adamlardan biri. o yıllardan bu yıllara çok zaman geçti, köprülerin altından nehirler aktı. galatasaray haricinde hayatlarımıza dair o kadar çok şeyler değişti ki, bu adamların en azından bir kısmıyla, atıyorum bir derbi günü
** stad etrafında oyalanırken (gkbz: belki de sevinçle kucaklaşır başlarız kaldığımız yerden) metaforu yaşayabilme şansına sahip olduk.
yazmak tabi ki ihtiyaç, hele hayatı sessiz sedasız bir köşeye sinip de etrafındakilerin onu sürüklediği yöne doğru günü geçirmekten başka bir şey yapamayan biri için. galatasaray sözlük yazarı olmak, hatta "celebrity" (u:
https://youtu.be/XblQ1StQDKk ) olmak da gayet tatmin edici bir olay.
ancak işin en güzel kısmı böyle insanlarla tanışıp da o 15-20 yıl öncesinin hayallerini geç de olsa yakalayabiliyor olmak. bu insanlar kadar olmasa da karınca kararınca işte bu galatasaray kavgasına bir tutamcık da olsa katkıda bulunabiliyor olmak.
ki entry
lecce başlığında olsa da, bu sözlük ya da başka mecralar aracılığıyla tanışıp aynı hissiyata sahip olduğum bir sürü insan var. hatta sözlükte sadece rumuzundan tanıdığım pek çok insandan da aynı elektriği ve hissiyatı aldığımı söylemek yanlış olmaz. herkes herkesten daha galatasaraylıdır elbette ama böyle hayatlara temas edince hissedilen galatasaray'ın kendisi bile daha bir farklı oluyor...
