ilkokulun ve ortaokulun belli dönemlerinde çok yapardık. arkadaşın elinde kutu kola heyecanla teneffüsü beklediğimizi hatırlıyorum. yukarda da bahsedildiği gibi bu işi kutu kolayı ezmesini iyi bilen biri yapmalıydı çünkü öbür türlü ezilen kutunun kıçı başı ayrı çıkar sivri uç verirdi. uç vermek biraz şey oldu ama idare edin.
orta 2 gibi başka bir sisteme geçmiştik. hani futbol toplarında nasıl değişim ve devrim oldu fevernovalar çıktı, biz de o misal vurdun mu daha isabetli giden ve 200 şutun 194'ünün hedefi bulduğu
* bir top yapmaya başlamıştık. herkes defterinden birer ikişer parça kağıt koparır o kağıtları bir bütün haline getirip avuçta ezerek yuvarlak sayılabilecek bir tomar haline getirir. avuçta sımsıkı tutulan kağıtların açılmasına izin vermeden hemen bant ile etrafında defalarca tur atılıp, sağdan soldan çıkan kağıtlar bastırılıp maksimum ovallik sağlanıp kağıdın beyazı görülmeyecek şekilde 3-4 tur sarılırdı. yapılan bir kaç yere atma ve sekme testinden sonra ise topumuz hazırdı. abartmıyorum 2-3 gün götürürdü bizi. daha sonra artık bantları açılmaya kağıtlar içinden çıkmaya başlardı. kan ter içinde gömlek bağırsak dışarda girerdik sınıfımıza.
çok özlüyorum o zamanları be.