arkadaş, bir oyuncuya bu kadar mı kanı kaynar birisinin? ona tribünden "johaaan, adamsın!" diye bağırasım geliyor her maç onu izleyince.
bir kere müthiş pozitif bir futbolcu, bu kadar hırslı oynayan birisinde nadir görülebilecek bir özellik. arkadaşı tersine doğru atıyor pası, bariz sıçan pası atan, ama dönüyor ona, alkış yapıyor "ok, no problem" bakışı atıyor. kızıp söylenmiyor yani. çok iyi, gerçekten iyi bir özellik, güzellik.
bugün sivas maçını stadda izlediğim arkadaş ile tekrar konuştuk kart pozisyonunu. onda bir şühe var, sanki çaktırmadan basmış gibi gibi filan diyor. dedim ki bak kardeşim, değil sen, johan kendisi gelse yanıma, dese ki "fatigol, sinirlendim, kendimi kaybettim, bastım elemana, kusura kalma", yine de inanmam, derim ki "hayır johan hayır, kendinde değilsin böyle konuşma lütfen"
*