italya'daki stadyumlar

• 1

  yanlış hatırlamıyorsam juventus'un stadı hariç hepsi italya 90 dünya kupasından kalma desek yeridir. onlarda şikayetçi bu durumdan ve farkındalar o stadlar yenilenmedikçe italya'nın futbol endüstrisinde ki eski günlerine dönmesi çok zor. bu işi en doğru yapan ise almanlar oldu, almanya futbol devrimine stadlarını yenilerken altyapısını da yenileyerek yaptı, biz ise betonu diktik bıraktık.
• 5

  içlerinde napoli'nin stadı san paolo var ki napoli maçlarında stadın boş olup olmadığını, napoli taraftarının neye benzeyip benzemediğini bile anlamıyorsun. allah aşkına bir stadınızı yenileyin napolili gardaşlar.
  
  şu ligdeki doğal rekabet bir tek ingiltere'de var. lig aslında acayip potansiyelli. en az 7-8 takımın ismi büyük, 90'ları sallayan kulüpler bunların çoğu. ama tribünler statların eski kalmasından dolayı bomboş. stadyum atmosferleri epey sıkıntılı. milan-inter, roma-lazio gibi büyük kulüpler bile aynı stadı paylaşıyor. stadyum yapmak bu kadar mı zor amk. türkiye bile stadyum kalitesinde italya'ya fark attı be!
• 2

  italya liginden bir maç izlediğim zaman, 10 sene öncenin türk ligi maçlarını izliyormuşum hissine kapılmamı sağlayan stadlar. bir binanın eski olması suç değil ama, çirkin olması suç bence.
  
  e hani bu italyanlar, tasarım, estetik falan?
• 6

  eski olmasının nedenlerinden biri sanırım tarihi dokuyu koruyup, yeni inşaat işlerine girişmek istenmemesi olan stadyumlardır. sadece tarihi eserlerin değil, şehirlerinde dokusunu korumaya çalışıyor italyanlar. bizde ise aspendosun merdivenlerini mermer yapıp, kubbelere pimapen kapı takarlar. neyse sinirlerim bozulmadan bitiriyorum.
• 3

  italyan polisini dövmek için uygun mekanlardır.
  
  (bkz: galatasaraylı futbolcular roma stadında polis dövüyor)
• 4

  bir oyun kadar o oyunun oynandığı yer de önemlidir. roma'nın colleziumları vardır mesela. ispanya'nın arenaları. bu oyunları böylesine dikkat çekici yapan şeylerden biri de onlara ev sahipliği yapan mekanın büyüsüdür bir manada. futbol için de durum pek farklı değildir. futbolun beşiği olarak bilinen ingiltere'nin wembley'i vardır mesela. dünya üzerinde futbolla ilgilenip de bilmeyen yoktur. fa cup maçlarını saymazsak sadece milli futbol maçlarının oynanmasıyla farklı bir alametifarikaya sahiptir. aynı ülkeden anfiled road vardır. 'you'll never walk alone' marşıyla bilinirliği dünyanın dört bir yanında bilinir. başka bir futbol ülkesi olan brezilya'nın maracanã'sı vardır mesela. bir dönem dünyanın en büyüğüydü. acı bir hikayesi olsa da belçika'nın heysel'i vardır. tüm dünya bilir. ispanya'nın nou camp ve bernabéu'sunu bilmeyenin eline top yerine karpuz verirler alimallah. hepsini geçtim farklı bir özelliğiyle, ilginç mimarisiyle portekiz kulübü braga'nın dağ yamacındaki stadı vardır mesela. ve de rakibimiz de olsa bjk'nin stadı vardır. 132 desibel dünya rekorunu elinden bulundurur. bu yönüyle dünyada bilinir. peki bunca örnekten sonra dünyanın 5 büyük futbol ülkesinden biri olarak kabul edilen italya'nın neden bir tane stadyumu herhangi bir özelliğiyle bilinmemektedir? aslında bu soru italya'da futbolu yönetenlerin kendisine sorması gereken bir sorudur evvela. bu sadece bir soru değildir, futbolun sadece futbolla olmayacağının aynı zamanda biraz romantizm, biraz duyguyla yapılması gerektiğinin göstergesidir aynı zamanda. biri çıkıp da şu adamlara stadyum kültürünün ataları olduğunu hatırlatsın bi zahmet.