her gördüğümde içimi cız ettiren efsanemiz. kazanmayı bu kadar seven,hırslı ve dünya tarihindeki en iyi ilk 100 futbolcu sıralamasına giren bir adamın neden sadece
galatasarayda avrupa kupası kazandığı hep aklımı kurcaladı. belki
fatih terimle uyan kimyası, belki buraya gelirken edindiği madrid/barcelona tecrübesi, belki oynadığı mevkiyi
* en iyi şekilde parlatan,rahatlatan okan-emre-suat üçlüsü, belki de futbol tarihine adını yazmadan bırakmak istememesi ama sanırım biz onu o kadar çok sevdik ki o da bunu karşılıksız bırakmayı kendine yakıştıramadı.
*