oynattığı (ya da oynatmadığı) futbola sempati beslemek mümkün olmasa da bir şekilde sonuç almayı becerebildiği kabul edilmesi gereken teknik direktör.
hasbelkader 60 yıl kadar önce ev sahibi olunan bir turnuvada alınmış bir dünya şampiyonluğu dışında ingiltere ne zaman başarılı olmuş ki? öyle veya böyle bu adamın yönetiminde
ingiltere milli futbol takımı üst üste iki avrupa şampiyonasında
** final oynadı. dahası
2018 dünya kupasında yarı final,
2022 dünya kupasında da çeyrek final oynadı.
21. yüzyılda ingiltere’nin büyük organizasyonlardaki karnesi incelendiğinde bu performansın gayet iyi olduğu görülüyor:
euro 2016’da son 16’da,
2014 dünya kupasında grup aşamasında,
euro 2012’de çeyrek finalde,
2010 dünya kupasında son 16’da elenmiş,
euro 2008’e katılamamış,
2006 dünya kupasında çeyrek finalde,
euro 2004 ve
2002 dünya kupasında çeyrek finalde,
euro 2000’de grup aşamasında elenmişlerdi.
bunları başarırken milli takımın kadrosu çok mu iyiydi? kötü demek haksızlık olur, ama örneğin 20 yıl öncesine nazaran daha düşük profilli bir kadroları olduğu açık. yine fransa’dan da almanya’dan da portekiz’den de dar bir rotasyona sahip oldukları da kesin. premier ligi özel olarak takip etmeyenlerin ismini ilk kez duyduğu oyuncular vardı kulübelerinde.
sonuç olarak, şeytanın avukatlığını yapmak gerekirse ingiltere southgate yönetiminde öyle veya böyle ileri turlara ulaşmayı başarabilen bir takım oldu ve bunu da örneğin belçika gibi altın jenerasyon olarak nitelenebilecek bir kadroya da sahip olmadan başardı. bu nedenle kendisini eleştirirken ihtiyatlı davranmak zorunda hissediyorum kendimi.
