galatasaraydan uzaklaşmış, çoluk çocuğa maskara olmuş, en az bir kere sırtından vurulmuş, evde kendi halinde takılan bir adamdır.
galatasaray'a gelir, bir iki şampiyonluk alır, galatasaray taraftarını arkasına alıp kendini tek kıstırınca maskara eden çoluk çocuğa meydan okur ve
imparator fatih terim olur.
zaten yeterince
imparator fatih terim olur olmaz bir yolunu bulup yine galatasaray'dan uzaklaşır, galatasaraylılara da imparatorluk taslar, galatasaraylıların gönlünü kırmasa da içine oturmayı başarır...
sonra tekrardan başa dönülür...
allah ömür verdikçe bu döngüde yola devam edecektir.
biz de istisnasız her seferinde kendisine kırılır, söver sayar, kuyruğunu kıstırıp gelince mesafeli davranır, "bu sefer yutmam" der dururuz.
her seferinde de bir noktada direncimiz kırılır, günün sonunda onu savunurken ya da güzelleme yaparken buluruz kendimizi.
biz eşşeğiz çünkü ya, illa bir semer vuran bulunur...
şu sampiyonluk ne biçim şey anne...
uğruna atmadığımız takla kalmıyor...