youtube benim için çok değerli bir platform. 2007, 2008 senelerinde kapatıldığı vakitlerde ktunnel gibi aracılar kullanıp youtube'a girerdim. çoğumuz bunları zamanında yapmıştır. youtube'da iki şeye para ödüyorum. birincisi reklamsız izlemek adına, ikincisi de katıl açıldığı ilk günden beri
galatasaray resmi youtube kanalına. pek çok kanalı takip etsem de, sonuçta maddi olarak durumu belli bir insan olarak en değer verdiğim şeye azıcık da olsa katkı vermek, ateşe bir damlada olsa su götürmeye çalışan karıncayı hatırlatır bana.
gelelim video içeriğine. bugün ghost mahlaslı arkadaşımızın bir paylaşımı vardı. gerçekten çok değerli bir hatırlatma paylaşımı olduğuna inanıyorum.
(bkz:
10 şubat 1993 galatasaray trabzonspor maçı/#4040690) bu maçta genç okan'ın ayağı çok kötü bir şekilde üç yerinden kırılıyor ve sezonu tamamen sakat geçirmek zorunda kalıyordu. belki de okan hocanın kariyerinde en net dönüm noktası bu maçtı. çalımlarıyla rakipleri dize getirecek futbolcu modelinden, daha box to box, mücadeleci bir yapıya bürüneceği yeni futbol modeline geçecekti.
aslında genç okan 20 yaşında ayağından değil, bacağındaki kaval kemiği üç ayrı yerinden kırılarak 368 gün, toplam 58 galatasaray maçı kaçırmıştı. bu ayrıntıyı verişimdeki amaç, hâlâ o genç okan'ın, 10 yaşında kapısından adım attığı galatasaray kulübünün taraftarı oluşudur. taraftar futbolculuk ayrı bir şeydir. özellikle hem taraftarı, hem futbolcusu hem de teknik direktörü olduğu zaman bir adam hayatta daha ne isteyebilir ki? biz bunu yıllarca fatih terim özelinde görmedik mi? kadıköy'de, stadyumda soyunma odası girişinde ne diyor okan hoca "sahada sevinmedik ama burada sevineceğiz." videonun başta en güzel detayı okan buruk eşliğinde bağıra çağıra, cimbomlar eşliğinde sevinçtir.
ikinci detay ise, bunu özellikle okan buruk geçmişini açarak belirterek yaptım ki altyapıdan direkt çıkmış oyunculardır. galatasaray otobüsünün arkasında hep türk futbolcuları görüyoruz, farkındasınız. yunus, berkan, barış ve kerem bir arada oturuyor. gitmeden kerem aktürkoğlu'da orada olurdu genelde. önde günay ve diğer yanda metehan ile abdulkerim'i görüyoruz. videoda maç öncesi ve sonrasında hep görülen yunus ile metehan'ın ayrı sevinçleri olmuştur. bazılarının türk futbolcu fetişizmi olarak değerlendirdiği şey, benim için değerdir. ailenin önemidir. bu yüzden efe'de çok iyi olsun istiyorum. bu yüzden yeni yıldız okan'lar, emre'ler, bülent'ler gibi yunus'un, metehan'ın çıktığı gibi oyuncular arzu ediyorum.
icardi'ye bir noktada bulaşmadan geçemeyeceğim. bu adam tam bir pij arkadaşlar. doğu illerimizde genelde kullanılan, aslında argoda da olan bu tabir sevimli fırlama gibi anlamı vardır. gerçekten bu tabiri sonuna kadar hak ediyor mario. 9 numara ali koç tişörtu ve metehan'a duvarı göstermesi vs. galibiyet sevincini hatıralara kazıyacak ayrı güzel şeylerden.
