626
http://gss.gs/AQg
işin fransizligini vs. bilmem. kalkip da fransiz egitimi aldi diye fransizlasan da ne bileyim acayip birşeydir. islam ile uzaktan yakindan alakasi olmayan vahhabi kulturunu kendisine yedirip bunu muslumanlikmis gibi ortaya sunanlarin dedigi seylere itibar etmemek lazim.
zamaninda* elimi kolumu sallayarak gidebilecekken ailemin korumacı tavrı sebebiyle gidemedigim lise. icimde ukdedir. şoyle ki, o yillarda sinava basvurulurken sene basinda, ayni zamanda da tercih yapardin. daha sinava 8-10 ay var. kendini olcmemissin, ya da olcmussun ama 8-10 ayda ne yapabilirsin bilmiyorsun. acayip sacma bir durum su an dusununce ama sorgulamadik o donemde. derdik kural boyle demek ki. dusunmezdik bile. cocuguz sonucta. halbuki insanin hayatini karartabilen bir olay oldugunu anliyor insan su an dusununce.
mesela sacma diger kurallari yazarsak;
izmir, istanbul, ankara'daki okullari tercih edersen, kendi sehir merkezindeki okullari tercih edemezdin. (anadolu liseleri kurallari)
fen lisesiyse sinirlama yok. istedigin sehrin fen lisesini yazabiliyorsun. mal burokratlarin aptalca yaptim oldu uygulamalarindan biri.
kendi sehir merkezindeki okullari tercih edersen de, hem ilceleri yazamazdin hem de izmir istanbul ankara'dan okul ekleyemezdin. ya da ilceleri yazdiysan başa, ildekiler ekleyemezdin. (yine anadolu liselerine ozel kurallar)
kurallara bakar misin amk. ne kadar sacma. sonradan da degistirilemiyor bu. okul idaresi falan kontrol eder, hatali olanlarinkini duzelttirirdi.
neyse o donemde tabii hedeflerimiz var. 99-2000 sezonunun başı. galatasarayliyiz. liseli de olmak istiyoruz.
anneyle babayla konusuldu. ben tabi yazacagim ilk siraya galatasaray lisesi'ni, sonra izmir'den de 2-3 lise yazip kapatacagim. bir anadolu sehrindeyim bu arada.
hayir bir de o donemde yine bir anadolu lisesindeyim. matematik ve fen bilgisi derslerini ingilizce goruyoruz. deli ders çalışıyoruz bir yandan da spor falan yapiyoruz.
annenin duygusal yaklasimlari, e zaten universitede gideceksin, bari lisede yanimda ol diye. duygusal yaklasimlar, annenin uzgun bakislari. bizde kadin kiymetlidir. anne hele bas tacidir. ulan annemi kiracagima kafami kirarim duygusalliklari. gittim sehrimdeki hepi topu 2 tane anadolu lisesini taban puanlara bakmadan yazdim gectim. fen lisesini bile yazmamistim.
o zamanlar da galatasaray lisesi 850 gibi bir taban puana sahip. ya da benim girdigim sene o puanla kapattı. tam hatirlamiyorum ama 6 puan fazla aldigimi cok iyi hatirliyorum. asiri derecede uzulerek.
haliyle tercihler yapilmis, sinav sonucu aciklanmis, puanini ogrenmissin, yuksek de bir puan. ancak yerlestigin okul daha dusuk taban puanli bir okul.
hemen bir sure sonra aciklanan taban puanlara bakip galatasaray lisesi'nin senden 6 puan düşük kapattigini gormek buyuk bir yikim.
o zamanlar lise 3 yil. orada da 1 yi ingilizce 1 yil fransizca hazirlik var. 5 yillik bir surec. gerci 1 yil ingilizceyi zaten okumayacagim hazirlik atlama sinaviyla. malum orta kisimdan once okuduk.
neyse sonrasında yerlesip de ozel okullardan teklif alanlar vs. kayit yaptirmayinca bos kontenjanlar kalirdi. o kontenjanlar da belirlenir, il milli egitim mudurluklerince ilan edilirdi. o donem bunun olabilme ihtimaline karsi ailemle tekrar ikna cabalari olsa da, kabul etmediler. sonrasinda sehrimdeki diger daha yuksek puanli anadolu lisesine gecebilecekken bos kontenjan meselesinde, yapmadim. ben de inat ettim.
neyse bu kadar seyi de neden doktuysem yillar sonra.
ama eminim ki bircok galatasarayli bu lisede okumak isteyip kazanamayinca kahrolur. ben ailemin sozunu dinledim diye kahroluyorum. yani olabilecekken oldurmadik.
simdilerde ise, bakiyoruz gorev alan, uye olan liseli mezunlara. ekseriyeti ciddi anlamda sıkıntılı kimseler. kimisi fenerbahçeyi tutuyor. kimisi beşiktaşı destekliyor. dusunun, insanlarin gipta ettigi bir okulda okumussun, hayalini susleyen bir okuldan mezun olmussun, bir kulture, bir köke aitsin, ama hareketlerin bağcılar kız meslek lisesi. yani insan üzülüyor.
umarim tez zamanda kulup ve lise birbirinden baglarini ayirir. cunku bakiyorum da bizim mecburiyetten* alelade bir lise mezunu müstahdem arkadasimiz hal, hareket ve tavirlariyla daha bir galatasaray liseli, galatasaray beyefendisi. benden de, onlardan da.
işin fransizligini vs. bilmem. kalkip da fransiz egitimi aldi diye fransizlasan da ne bileyim acayip birşeydir. islam ile uzaktan yakindan alakasi olmayan vahhabi kulturunu kendisine yedirip bunu muslumanlikmis gibi ortaya sunanlarin dedigi seylere itibar etmemek lazim.
zamaninda* elimi kolumu sallayarak gidebilecekken ailemin korumacı tavrı sebebiyle gidemedigim lise. icimde ukdedir. şoyle ki, o yillarda sinava basvurulurken sene basinda, ayni zamanda da tercih yapardin. daha sinava 8-10 ay var. kendini olcmemissin, ya da olcmussun ama 8-10 ayda ne yapabilirsin bilmiyorsun. acayip sacma bir durum su an dusununce ama sorgulamadik o donemde. derdik kural boyle demek ki. dusunmezdik bile. cocuguz sonucta. halbuki insanin hayatini karartabilen bir olay oldugunu anliyor insan su an dusununce.
mesela sacma diger kurallari yazarsak;
izmir, istanbul, ankara'daki okullari tercih edersen, kendi sehir merkezindeki okullari tercih edemezdin. (anadolu liseleri kurallari)
fen lisesiyse sinirlama yok. istedigin sehrin fen lisesini yazabiliyorsun. mal burokratlarin aptalca yaptim oldu uygulamalarindan biri.
kendi sehir merkezindeki okullari tercih edersen de, hem ilceleri yazamazdin hem de izmir istanbul ankara'dan okul ekleyemezdin. ya da ilceleri yazdiysan başa, ildekiler ekleyemezdin. (yine anadolu liselerine ozel kurallar)
kurallara bakar misin amk. ne kadar sacma. sonradan da degistirilemiyor bu. okul idaresi falan kontrol eder, hatali olanlarinkini duzelttirirdi.
neyse o donemde tabii hedeflerimiz var. 99-2000 sezonunun başı. galatasarayliyiz. liseli de olmak istiyoruz.
anneyle babayla konusuldu. ben tabi yazacagim ilk siraya galatasaray lisesi'ni, sonra izmir'den de 2-3 lise yazip kapatacagim. bir anadolu sehrindeyim bu arada.
hayir bir de o donemde yine bir anadolu lisesindeyim. matematik ve fen bilgisi derslerini ingilizce goruyoruz. deli ders çalışıyoruz bir yandan da spor falan yapiyoruz.
annenin duygusal yaklasimlari, e zaten universitede gideceksin, bari lisede yanimda ol diye. duygusal yaklasimlar, annenin uzgun bakislari. bizde kadin kiymetlidir. anne hele bas tacidir. ulan annemi kiracagima kafami kirarim duygusalliklari. gittim sehrimdeki hepi topu 2 tane anadolu lisesini taban puanlara bakmadan yazdim gectim. fen lisesini bile yazmamistim.
o zamanlar da galatasaray lisesi 850 gibi bir taban puana sahip. ya da benim girdigim sene o puanla kapattı. tam hatirlamiyorum ama 6 puan fazla aldigimi cok iyi hatirliyorum. asiri derecede uzulerek.
haliyle tercihler yapilmis, sinav sonucu aciklanmis, puanini ogrenmissin, yuksek de bir puan. ancak yerlestigin okul daha dusuk taban puanli bir okul.
hemen bir sure sonra aciklanan taban puanlara bakip galatasaray lisesi'nin senden 6 puan düşük kapattigini gormek buyuk bir yikim.
o zamanlar lise 3 yil. orada da 1 yi ingilizce 1 yil fransizca hazirlik var. 5 yillik bir surec. gerci 1 yil ingilizceyi zaten okumayacagim hazirlik atlama sinaviyla. malum orta kisimdan once okuduk.
neyse sonrasında yerlesip de ozel okullardan teklif alanlar vs. kayit yaptirmayinca bos kontenjanlar kalirdi. o kontenjanlar da belirlenir, il milli egitim mudurluklerince ilan edilirdi. o donem bunun olabilme ihtimaline karsi ailemle tekrar ikna cabalari olsa da, kabul etmediler. sonrasinda sehrimdeki diger daha yuksek puanli anadolu lisesine gecebilecekken bos kontenjan meselesinde, yapmadim. ben de inat ettim.
neyse bu kadar seyi de neden doktuysem yillar sonra.
ama eminim ki bircok galatasarayli bu lisede okumak isteyip kazanamayinca kahrolur. ben ailemin sozunu dinledim diye kahroluyorum. yani olabilecekken oldurmadik.
simdilerde ise, bakiyoruz gorev alan, uye olan liseli mezunlara. ekseriyeti ciddi anlamda sıkıntılı kimseler. kimisi fenerbahçeyi tutuyor. kimisi beşiktaşı destekliyor. dusunun, insanlarin gipta ettigi bir okulda okumussun, hayalini susleyen bir okuldan mezun olmussun, bir kulture, bir köke aitsin, ama hareketlerin bağcılar kız meslek lisesi. yani insan üzülüyor.
umarim tez zamanda kulup ve lise birbirinden baglarini ayirir. cunku bakiyorum da bizim mecburiyetten* alelade bir lise mezunu müstahdem arkadasimiz hal, hareket ve tavirlariyla daha bir galatasaray liseli, galatasaray beyefendisi. benden de, onlardan da.