hazırlık maçlarını biz neden yapıyoruz? kim nerde iyi, kim nerde kötü görelim ona göre planımızı yapalım diye değil mi? bu yaz hazırlık maçlarında az sayıda iyi şey oldu, onlar da ömer bayram'ın orta saha performansı, babel'in forvetliği, adem'in şaşırtan diriliği ve en sonda da emre mor.
sezona giriyoruz, kampın yarısında olmayan, tamamında olsa da bir şey değişmeyecek selçuk ilk 11 çıkıyor.
* ahmet oyuna giriyor, seri çıkıyor ama emre, adem, ömer gibi nispeten dinamik adamlar kenarda bekliyor. dökülen iki bekten en az birini bile değiştirme yok, jimmy çizgide çürüyor. ben adem gelince yangınımı yaptım, ömer için fikrim zaten negatif ama bu adamlar parıltı verdiyse sen de formasını ver. kesecekleri adamlar da nzonzi, hakan ünsal, feghouli falan değil he. sepetteki bir çürük elma
*bütün sepeti nasıl çürütüyor görüyoruz, peki neden hep bu çürüğe mecbur bırakılıyoruz biz? ya siyasette de böyle, yıllardır denenmiş bitikleri hala deniyoruz, peki neyi değişik yapmalarını bekliyoruz?
şimdi nzonzi gelir, hasbelkader falcao da gelir, birkaç gollü iç saha galibiyeti de alınır ama mesele bu değil ki. "sen tesiste hocayla oyuncularla mısın da konuşuyorsun" diyebilirsiniz ama göz var izan var, en son 2014'te yasin'in sağ bek oynadığı balıkesir deplasmanında bu kadar ruhum sıkıldı arkadaş. 2012'de o zamanlar hala fit olan sabri'yi kulübeden çıkarmayan, 2013'te koşmuyor diye burak'ı şak diye 2 maç kesen, geçen sene serdar'ı eren'i gözünü kırpmadan çizen hoca da bu hoca. ama lig artık daha zor, her puan daha kıymetli. umarım hoca bu konuda radikal değişikliği yapar da takım tekrar rayına girer.