birkaç aylık aranın ardından yine oynamaya başladığım, her zamanki gibi tekrardan delisi olduğum oyundur.
daha önceden napoli ile bir kariyer açmıştım, onu devam ettirip sezonu tamamladım. uzun zamandır da galatasaray dışında bir takımla uzun süreli oynamayan biri olarak da epey zorlu geçti sezon. özellikle sezonun son 10 maçlık bölümüne kadar istikrarsız, bol sakatlı bir dönem geçirdim. oynayanlar bilir ki, orta klas takımlarla oynamanın en büyük zorluğu, eldeki yıldızları tutmaktır. zira benim için de marek hamsik, ezequel lavezzi, quaglierella gibi oyuncuları tutmak epey zor oldu. sezona kadrodan 2-3 gereksiz oyuncuyu satmak dışında kadro kaybı yaşamadan başladım. üstüne de ignacio camacho, cristian rodriguez, nicolas otamendi ve diego biseswar(kiralık) gibi transferler yaptım. fakat özellikle ilk sezonda yaşanan "teknik kadro" sorunu sebebiyle, bütün sezon sakatlık problemleriyle geçti. büyük takımlara kök söktürürken, ufak çaplı takımlara anlamsız puan kayıpları yapmak bizi orta sıralara hapsetmişti. genel olarak kadrom şunun gibiydi:
--------------------lavezzi----------------
c.rodriguez---------------------quaglierella
---------------cigarini--hamsik----------
--------------------camacho---------------
dossena---otamendi--p.cannavaro--zuniga
-----------------de sanctis------------------
devre arası geldiğinde ise özellikle lavezzi ve quaglierella'ya çok ciddi teklifler geldi ve oyuncuların kafası karışmaya, morali düşmeye başladı. devre arasında bu kadar ciddi değişimler takıma etki edeceğinden, mümkün olduğunca sallamaya çalıştım ancak real madrid'in quaglierella'ya 20 milyon euroluk teklifine hayır diyemedim, gönderdim kendisini. daha sonra da napoli yönetimi hıyarlık yapıp, paranın neredeyse yarısının üstüne kondu. üstüne lavezzi'nin sakatlığı da gelince, forvet almak kaçınılmaz oldu ve andre gignac'ı 11 milyon euroya transfer ederek ilk yarı transfer dönemini kapattım. özellikle ilk 3 sıradan
* sonra ciddi kopma olduğundan, 3-10 sıraları arasında büyük rekabet vardı. nihayet lavezzi döndüğünde, takım 8. sırada ve istikrarsız gidişine devam ediyordu. daha sonra gignac-lavezzi'li forvet hattını kurup, gayet riskli 11 ler ile maçlara çıkmaya başlayıp, ya herro ya merro taktiğini devreye soktum. neyse ki tuttu taktik ve özellikle orta sıra italyan takımlarına karşı firesiz bir dönemin ardından, peş peşe gelen üst sıra takımlarına karşı da sürdüğüm formum sayesinde, ligi 4. genoa'nın 2 puan gerisinde 5. sırada tamamlayarak uefa avrupa ligine kaldım.
yeni sezon öncesi en büyük dert, elbette ki lavezzi ve hamsik'i takımda tutmak, defansı güçlendirmek ve daha iyi alternatifli bir kadro kurmaktı. sezon biter bitmez hamsik'in "ayrılmak istiyorum" açıklaması yapması bünyemi sarsa da, ağustos ayına gelmeme rağmen henüz ciddi bir teklif olmaması ve benim de kendisine "ayrılmak istemesini anlayışla karşılıyorum ancak takımda kalırsa birlikte ileri taşıyacağımıza eminim" demem ile birlikte biraz daha yumuşayarak "takımda olmaktan mutlu" olduğunu belirtti ve şimdilik kalacak gibi duruyor. kaptan yapacam oğlum gitme yani. lavezzi'ye ise şimdilik bir teklif yok ve o da kalacak gibi duruyor. transfer bütçesi konusuna gelirsek, açıkçası beklentilerim yüksek değildi ancak; "zirve mücadelesi" hedefini koyduğumda tam 51 milyon euroluk bütçeyi görünce ağzım açık kalıverdi. hemen gidip listemdeki oyuncularla görüşmeye başladım ve:
david luiz 12 milyon euro
marco veratti 3.5 milyon euro
alexis sanchez 31 milyon euro(u: hayvan gibi para döktüm ama bu adamla oynamayı çok istiyordum, ilk kez oynayacağım zira)
ivan fatic 5 milyon euro
transferlerini gerçekleştirdim. ayrıca datolo ve blasi'nin kiradan dönüşüyle ekstradan kadromu genişlettim. german denis, hoffer başta olmak üzere 5 oyuncunun satışından da 20 milyon euroya yakın gelir elde ettim. elde hala 10 milyon euroluk bütçe var, du bakali nolcek.
son olarak da kariyerden çıkan bir tavsiye: cigarini deli oyuncu. bildiğin pirlo'nun genç versiyonu, bakın derim.
