benim.
hatta aşiret gibi sülalemizdeki tek galatasaraylı benim. beşiktaşlı da yok, herkes fenerbahçeli. sanki dünya'daki tüm fenerliler benim sülalemde, çok kalabalıklar. işin kötüsü sülale genişledikçe, millet toruna torbaya, çoluğa çocuğa karışınca daha da çoğalıyorlar. her yeni doğan çocuğun sırtına fener tulumu geçiriyorlar.
size bir şey itiraf etmem gerekirse; beş yaşına kadar benim de sırtımda fener formaları vardı. hayal mayal hatırlıyorum, anaokulunda galatasaraylı çocuklarla kavga ederdim ben.
uche 150 milyon len amk diye geziniyordum anaokulunda... ne kadar acı değil mi! sonra şimdilerde 25 yıllık mahalle arkadaşım olan kişi beni beş yaşında galatasaraylı yaptı. hala daha evlermiz yanyana hala daha ilk günki gibi arkadaşım. tee o zamanlar bana ne kadar büyük bir iyilik yaptığını nerden bilebilirdim ki! şuanda belki de ali koç'un peşinden koşan o mal şikeci kulube mensup olacaktım.
neyse dedim ya sülalemiz büyüyor; daha acısına gelecek olursak sülalemize katılan her bebek fenerli olarak hayatlarını sürdürecek. ve ileride bir oğlum olursa bunların içinde yapayalnız bir galatasaray mücadelesi verecek. ve oğlum olursa ismi
metin oktay olacak. sanırım bu güçlü isim tüm rakiplerini çökertecek. onurla ve gururla galatasaray bayrağını babasından alıp hiç düşürmeyecek. o da aynı şekilde oğluna bu bayrağı devredecek.
cimbom başı dik yürür .
