fenerbahçe'nin
transfer şampiyonu olmak gibi bir iddiası olduğu, bu uğurda sezon açılışını 50 kişilik kadroyla yapmak gibi sapkın bir duruma düştüğü doksanlı yıllarda ortaya çıkmış olan slogan.
1989'da kazandıkları meşhur 103 gollü şampiyonluk sonrası aziz yıldırım'ın kazandığı 2000-2001 şampiyonluğuna kadar bir tek ali şen'in ilk sezonunda kazandıkları şampiyonluk vardı malum doksanlı yıllarda. bu dönemde önce beşiktaş gordon milne yönetiminde 3 sene üst üste şampiyon olmuş, daha sonra "kalli" feldkamp ve devir teslim yaptığı hollman ile galatasaray 2 spekatükler şampiyonluk kazanmış, tekradan beşiktaş şampiyonluğuna müteakip kazandıkları tek şampiyonluk sonrası başlayan
birinci fatih terim dönemi ise 4 lig şampiyonluğu üzeri 2 avrupa kupası ile bitmişti.
1967-1982 arası beşiktaş, 1973-1987 arası galatasaray lig şampiyonu olamamıştı. 1967-1987 arasındaki bu 19 yıllık dönemde 7 şampiyonluk almışlardı ki entry tarihi itibarı ile son 19 yılda galatasaray'ın 7 şampiyonluğu vardır. bu da kendilerini "en büyük" görmeleri için yeterli şartları oluşturmuştur. buna bir de konan evren paşamızın teveccühleriyle fenerbahçe ordu evinin gayrı resmi kulüp binası olması eklenince iyice bir semirmişlerdir.
gel gelelim 1985-1995 arası 10'da 5 yapan beşiktaş ve 1992-2002 arası 10'da 7 yapan galatasaray'ın ortalığı silip süpürmesiyle, doksanlı yıllara gelindiğinde o tatlı güzel günler geride kalmştır. elde avuçta kalan avuntulardan biri de işte transfer şampiyonluğu gibi sahaya yansımayan ama yiğitliğe de bok sürdürmeyen kendi güzel içi boş ünvanlar olmuştur.
son 20 yılda 8 galatasaray şampiyonluğuna karşı anca beşiktaş ile aynı sayıda(yazı ile beş) şampiyonluk alınabilen, son 9 senedir kulübün kapısından bir tek tv8 kupasının girebildiği dönemde hortlatılması kadar doğal bir şey yoktur...