185
ne kadar mantiksiz, aptalca vs. olursa olsun bu sene sirf bu ugurda besiktas macina gitmedigimdir.
ali sami yen 'deki pek cok maca gitmeme ragmen turk telekom arena'nin acilisinda turkiye'de degildim ve 2011 sonuna kadar yurtdisinda kalmam gerekti. saglik durumum el vermedigi icin de 32. haftadaki trabzon macina kadar turk telekom arena'ya gidemedim. ugurlumla beraber gideyim, mekani kutsayayim mantigi mac 1-1 bitince "ugursuz da sayilmam, yenilmedik sonucta" dusuncesiyle son buldu.
daha sonra ise zar zor yer ayarlayip super final'deki fener macina gittim. o macin devre arasinda uzun zamandir yasadigim rahatsizliklari, maclara gidemedigimi bilen bir tanidigimizla karsilastim ve onun soyledigi laf "ugurlu gelirsin insallah" oldu. ugurlu falan gelmedim, malum, o maci da onca gol pozisyonuna ragmen 2-1 kaybettik.
benim 'ben ugursuzum galiba' triplerine tamamen girdigim mac ise yine super final'deki 0-0 berabere kaldigimiz trabzon maci oldu. o macta stadta bile degildim ama arena'dan 1 saat uzaktaki evimde de degil, maslak'ta hastanedeydim. yani arena'ya 10 dakika mesafede.
sampiyonluk tehlikeye girmisken nasil bir ruh haletindeysem bir sonraki mac olan besiktas macinda turk telekom arena'nin yanina bile yaklasmamaya karar verdim. hatta olayi baska bir boyuta tasiyip, maci abimlerde de izlemeyi reddedip napip edip mac baslamadan 10 dakika once eve yetistim.
he, cok mu iyi oldu sonuc? ben stadta olsam da olmasam da o mac berabere bittecekti ama dedigim gibi sacma da olsa, benim hayat boyu turk telekom arena travmasi yasamami engelledi. sezon bitti totem de bitti. yeni sezon kombineleri hazir.
ali sami yen 'deki pek cok maca gitmeme ragmen turk telekom arena'nin acilisinda turkiye'de degildim ve 2011 sonuna kadar yurtdisinda kalmam gerekti. saglik durumum el vermedigi icin de 32. haftadaki trabzon macina kadar turk telekom arena'ya gidemedim. ugurlumla beraber gideyim, mekani kutsayayim mantigi mac 1-1 bitince "ugursuz da sayilmam, yenilmedik sonucta" dusuncesiyle son buldu.
daha sonra ise zar zor yer ayarlayip super final'deki fener macina gittim. o macin devre arasinda uzun zamandir yasadigim rahatsizliklari, maclara gidemedigimi bilen bir tanidigimizla karsilastim ve onun soyledigi laf "ugurlu gelirsin insallah" oldu. ugurlu falan gelmedim, malum, o maci da onca gol pozisyonuna ragmen 2-1 kaybettik.
benim 'ben ugursuzum galiba' triplerine tamamen girdigim mac ise yine super final'deki 0-0 berabere kaldigimiz trabzon maci oldu. o macta stadta bile degildim ama arena'dan 1 saat uzaktaki evimde de degil, maslak'ta hastanedeydim. yani arena'ya 10 dakika mesafede.
sampiyonluk tehlikeye girmisken nasil bir ruh haletindeysem bir sonraki mac olan besiktas macinda turk telekom arena'nin yanina bile yaklasmamaya karar verdim. hatta olayi baska bir boyuta tasiyip, maci abimlerde de izlemeyi reddedip napip edip mac baslamadan 10 dakika once eve yetistim.
he, cok mu iyi oldu sonuc? ben stadta olsam da olmasam da o mac berabere bittecekti ama dedigim gibi sacma da olsa, benim hayat boyu turk telekom arena travmasi yasamami engelledi. sezon bitti totem de bitti. yeni sezon kombineleri hazir.
