oktay mahmuti

ayrılışı gözlerimi nemlendirmiştir. levent topsakal, lütfi arıboğan dönemini saymazsak benim için basketbolda iki dönem vardır mahmuti'den öncesi ve mahmuti'den sonrası.. oktay hoca başımıza gelmeden önce basketbolda alınan sonuçlar çokta umrumda değildi. yenmişiz yenilmişiz hiç mühim değildi. şampiyonluk mu o ne ? heyecan desen sıfır. ama oktay hoca'dan sonra basketbolda kaybedilen maçlar sonrası hayıflanma, izlerken hop oturup hop kalkma, avrupa'nın birinci kupasında sırıtmadan var olma, başarılı geçen bir dönem ve son iki sene şampiyonluğun kıyısından dönme, at gözlüğünü takıp bakarsak eğer hedeflere ulaşılamadığı için oktay hoca başarısızdır. ama takıma kazandırdığı ruh, dinamizm ve karakter sayesinde bizlere bu heyacanı sonuna kadar yaşatmıştır. en öenmlisi çoğu galatasaray'lıyı basketbolu tekrar sevdirmiştir. tüm bunlar ışığında söyle hocam hangi şampiyonluk senin yüreğinden daha büyük. nereye gidersen git hangi takımla anlaşırsan anlaş * bizlere yaşattığım her şey için çok teşekkürler hocam. *

edit: tililililililililililililili daha her şey bitmemiş olummmmmmm...