Kariyer Sonu1204
"babam sayesinde biz dogustan galatasarayliyiz" diyen mustafa sarp'tan cok daha iyi galatasaraylidir.
adam gibi adamdir;
esimle gurbetten memleke dönuyorum, ic hatlara gectim ve yanlis hatirlamiyorsam 105 veya 405 numarali kapidan samsun ucagina binecektik. ayni salondan bir baska ucak ise hatay'a hareket edecekti. o kadar kalabalikti ki ayakta bekleyen yolcular vardi. biraz erken gelmenin sansiyla bir yer bulduk oturduk ve kafami kaldirdigimda, iri cusseli bir adam kiz arkadasiyla hatay ucagini bekliyordu. o kadar tanidik geldi ki gözume, ilk basta hatirlayamasam dahi, o zaman besiktas formasini giyen gökhan zan karsimdaydi. kendisiyle göz göze gelip, gulustukten sonra, esime de gökhan'i gösterdim. kizarkadasi ve kendisi selam verir gibi baslarini sallayarak gulumsediler ve tam o esnada iceri agir adimlarla bastonlu yasli bir amca girdi ve gökhan kizarkadasinin kolundan tutup kaldirarak adamcagiza yer verdi.
iste o an "vay be helal olsun on numara adammis, hic futbolcu tribi yok" dedim. kendisi ayaga kalkinca dikkat cekti ve besiktasli bir kac kisi yanina gidip fotograf cektirdiler. ben de gitmeyi dusundum ancak "adam besiktas'li ne isim var" diye kendi kendime söylendim. ertesi sene bu guzel adam galatasaray'a geldi.
gecen sezon bir agabey gibi takima sahip cikmasi, keza ucretinde indirim yapmasi, kisa sure firsat bulmasina ragmen elinden geleni yapmasi ve attigi golleri ile kendisini daha da cok sevdirmistir. yetenekleri ve dayanikliligi zayif olsa da, sirf gol olunca yedek kulubesinden ilk kosan adam olmasi bile o'nun ne kadar guzel bir "insan" oldugunun ispatidir. formasini 20 yasinda cocuga kaptirsa da mac sonu verdigi destek demecleri sahsima gönullerde taht kurmasini saglamistir.
not: is bu entry gökhan'in takimda kalip kalmamasiyla ilgili degil, guzel bir insan oldugunu anlatmak adina yazilmistir. seneye takim icerisinde yer bulmasi cok ama cok zor.
edit: mobilden girilen entry duzenlemesi.
adam gibi adamdir;
esimle gurbetten memleke dönuyorum, ic hatlara gectim ve yanlis hatirlamiyorsam 105 veya 405 numarali kapidan samsun ucagina binecektik. ayni salondan bir baska ucak ise hatay'a hareket edecekti. o kadar kalabalikti ki ayakta bekleyen yolcular vardi. biraz erken gelmenin sansiyla bir yer bulduk oturduk ve kafami kaldirdigimda, iri cusseli bir adam kiz arkadasiyla hatay ucagini bekliyordu. o kadar tanidik geldi ki gözume, ilk basta hatirlayamasam dahi, o zaman besiktas formasini giyen gökhan zan karsimdaydi. kendisiyle göz göze gelip, gulustukten sonra, esime de gökhan'i gösterdim. kizarkadasi ve kendisi selam verir gibi baslarini sallayarak gulumsediler ve tam o esnada iceri agir adimlarla bastonlu yasli bir amca girdi ve gökhan kizarkadasinin kolundan tutup kaldirarak adamcagiza yer verdi.
iste o an "vay be helal olsun on numara adammis, hic futbolcu tribi yok" dedim. kendisi ayaga kalkinca dikkat cekti ve besiktasli bir kac kisi yanina gidip fotograf cektirdiler. ben de gitmeyi dusundum ancak "adam besiktas'li ne isim var" diye kendi kendime söylendim. ertesi sene bu guzel adam galatasaray'a geldi.
gecen sezon bir agabey gibi takima sahip cikmasi, keza ucretinde indirim yapmasi, kisa sure firsat bulmasina ragmen elinden geleni yapmasi ve attigi golleri ile kendisini daha da cok sevdirmistir. yetenekleri ve dayanikliligi zayif olsa da, sirf gol olunca yedek kulubesinden ilk kosan adam olmasi bile o'nun ne kadar guzel bir "insan" oldugunun ispatidir. formasini 20 yasinda cocuga kaptirsa da mac sonu verdigi destek demecleri sahsima gönullerde taht kurmasini saglamistir.
not: is bu entry gökhan'in takimda kalip kalmamasiyla ilgili degil, guzel bir insan oldugunu anlatmak adina yazilmistir. seneye takim icerisinde yer bulmasi cok ama cok zor.
edit: mobilden girilen entry duzenlemesi.
